Τρίτη 27 Φεβρουαρίου 2007

Η ιστορία του τύπου

2007 και με το πάτημα ενός κουμπιού έχουμε όλο τον κόσμο μπροστά στα μάτια μας. Αυτό είναι και το τελευταίο στάδιο της εφημερίδας; Ποιοι ήταν όμως οι πρώτοι δημοσιογράφοι; Ποια είναι λοιπόν η ιστορία της ‘γκαζέτα’ που τόσο επηρεάζει την ζωή μας;

Οι πρώτες απόπειρες ξεκινούν από την αρχαιότητα. Πολλοί μάλιστα θεωρούν τον Ηρόδοτο πατέρα της δημοσιογραφίας. Τα στενά όμως όρια της πόλης-κράτους δεν δημιουργούσαν την ανάγκη για εφημερίδα, εφόσον η ζωή κυλούσε στην αγορά.

Την εποχή του Μέγα Αλεξάνδρου εμφανίζονται οι πρώτες βασιλικές εφημερίδες που είχαν την μορφή επίσημων ημερολογίων. Οι εφημερίδες αυτές συντάσσονταν στο στρατηγείο του Μ. Αλεξάνδρου και είχαν για θέματα γεγονότα των εκστρατειών. Την ίδια εποχή, η Ρώμη είχε την δική της επίσημη εφημερίδα, το acta diurna (=καθημερινή πράξη). Με το τέλος, όμως, της βασιλείας του αυτοκράτορα Σέβηρου, τα acta diurna σταμάτησαν να εκδίδονται. Πέρα από ένα είδος επίσημης εφημερίδας που υπήρχε στο Βυζάντιο, για αιώνες δεν υπήρχε ίχνος δημοσιογραφίας.

Στις αρχές του μεσαίωνα, οι τρόποι πληροφόρησης ήταν τα ‘χρονικά’, τα οποία τα δημιουργούσαν μοναστήρια ή μεμονωμένα άτομα, οι κήρυκες που διάβαζαν τις επίσημες διαταγές και ειδήσεις και τέλος οι κληρικοί, οι οποίοι γύριζαν από πόλη σε πόλη μεταδίδοντας νέα από όλο τον κόσμο. Μεταξύ του 13ου και 14ου αιώνα, ένας σημαντικός τρόπος πληροφόρησης ήταν τα γράμματα των εμπόρων τα οποία εκτός από εμπορικές υποθέσεις περιείχαν και πολιτικά γεγονότα, τα οποία επηρέαζαν τις συναλλαγές.

Την περίοδο της Αναγέννησης με την ανάπτυξη της παιδείας, των συναλλαγών, των συγκοινωνιών και με τις γεωγραφικές ανακαλύψεις, η γη ‘μεγάλωσε’ και μαζί με την γη μεγάλωσε και η περιέργεια των ανθρώπων για όσα συνέβαιναν στον κόσμο. Έτσι στην Ρώμη έχουμε τα fogli daviso, τα οποία ήταν χειρόγραφα φύλλα που αναπτύχθηκαν κυρίως στην έδρα του παπισμού. Πολλοί, από αυτούς που συγκέντρωναν και έγραφαν τις ειδήσεις είχαν οργανώσει δίκτυο πληροφοριών με πολλούς αντιγραφείς. Στην Βενετία, οι χειρόγραφες αυτές γκαζέτες πωλούνταν στην γέφυρα Ριάλτο με νόμισμα δύο σολδίων, η καθεμία. Τα φύλλα αυτά διαδόθηκαν μέσω του ταχυδρομείου και σε άλλες χώρες, όπως η Γαλλία, η Γερμανία και η Ολλανδία, οι οποίες σύντομα ανέπτυξαν κέντρο της χειρόγραφης δημοσιογραφίας.

Η ‘Ιστορία του Τύπου’ θα συνεχιστεί στο επόμενο άρθρο.

Ζεκίρα Εύα

Πηγή:(Εγκυκλοπαίδεια Δομή)

Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου 2007

Σκοτεινές Ιστορίες…

Από την πρώτη στιγμή που δημιουργήθηκε η ομάδα φωτογραφίας το λέγαμε! Από τα μέσα του προηγούμενου μήνα υπήρχε το ενδεχόμενο να γίνει…την προηγούμενη εβδομάδα αναβλήθηκε…τελικά το όνειρο μας έγινε πραγματικότητα στις 12 Φλεβάρη μέσα σε ένα σκοτεινό θάλαμο!!

Ναι ίσως ακούγεται αντιφατικό ·όνειρο που έγινε πραγματικότητα, μέσα σε σκοτεινό θάλαμο; Μα τι είδους όνειρο μπορεί να είναι αυτό; Και έρχομαι να απαντήσω «Το όνειρο κάθε ερασιτέχνη φωτογράφου· να εμφανίσει τις φωτογραφίες του, ο ίδιος, μέσα σε σκοτεινό θάλαμο»

Από το πρωί δεν είχαμε άλλο θέμα συζήτησης στο σχολείο, παρά μόνο αυτό. Όσο οι σχολικές ώρες έφταναν στο τέλος, τόσο πιο πολύ θέλαμε να πάμε στο Καστέλι ,στο ΤΕΕ για να εμφανίσουμε το φιλμ μας.

Όταν επιτέλους πήγαμε στο ΤΕΕ η χαρά μας ήταν απερίγραπτη. Ο υπεύθυνος καθηγητής μας υποδέχτηκε και μπήκαμε στον θάλαμο (που Μαρία δεν είναι κίτρινος αλλά σκοτεινός) για να εμφανίσουμε κάποιες φωτογραφίες.

Μπαίνοντας λοιπόν, μέσα στον σκοτεινό θάλαμο, πάθαμε σοκ! Σκοτάδι,γύρω μας σκοτάδι· το μόνο φως που υπήρχε, προέρχονταν από ένα ειδικό κόκκινο λαμπάκι.

Μέσα στον θάλαμο, ο υπεύθυνος καθηγητής μας εξήγησε κάποια πράγματα σχετικά με το φιλμ, τα αρνητικά, τον τρόπο εμφάνισης των φωτογραφιών και απάντησε σε όλες τις απορίες που είχαμε. Μας έδειξε τον τρόπο εμφάνισης των φωτογραφιών και μας άφησε να τυπώσουμε αυτές που θέλαμε.
Κάπου εδώ άρχισαν και οι διαφωνίες «όχι, αυτή η φωτογραφία με το μπακάλικο είναι καλύτερη» «όχι, αυτή με την πόρτα είναι»… Τελικά τυπώσαμε και τις δυο… Αρχικά πανικοβληθήκαμε επειδή οι φωτογραφίες ήταν κάτασπρες .Όμως μετά από λίγο οι καρδιές επέστρεψαν στις θέσεις τους, αφού άρχιζαν να εμφανίζονται οι εικόνες μας.

Όταν τυπώσαμε τις φωτογραφίες που θέλαμε, αφού «υποχρεώσαμε» τον καθηγητή μας, να τις πιάσει με το ειδικό τσιμπιδάκι και να πάει να τις ξεπλύνει για να φύγουν τα χημικά, τις κρεμάσαμε με μανταλάκια στην απλώστρα για να στεγνώσουν…!

Σε γενικές γραμμές η επίσκεψη αυτή μας άφησε κατενθουσιασμένους!!
Μάθαμε πράγματα που δεν ξέραμε για ένα τόσο ωραίο κόσμο, όπως ο κόσμος της φωτογραφίας…
Ευχαρίστως, θα το ξανακάναμε!

Ειρήνη Χριστοδουλάκη

Σχολείο, ΜΜΕ και διαφήμιση

Το σχολείο είναι ένα κτίριο, αλλά με να το λέμε κτίριο, ακούγεται κάπως παράξενο, γιατί από το σχολείο βγαίνουμε στη ζωή, αρά πέρα από το υλικό, θα μπορούσε να είναι και μέντορας υπό κατάλληλες προκαθορισμένες συνθήκες βεβαίως. Το σχολείο είναι ένα θεσμός, μία αξία κοινωνική, η οποία μας βοηθά να χτίσουμε το μέλλον μας, αλλά πως θα μπορούσαμε να το κάνουμε μέσα σε χαλασμένες αίθουσες και μαυρισμένους τοίχους; Αφού μας έμαθαν ότι το σχολείο είναι πολύτιμο, γιατί το κράτος το αφήνει σε τέτοια κατάντια; Πως μπορεί ένας μαθητής να αγαπήσει ένα τέτοιος μέρος το οποίο του προσφέρει μεν μόρφωση και μία πύλη προς το μέλλον αλλά τον αναγκάζει να μπαίνει σε ανυπόφορες από όλες τις πλευρές αίθουσες;

Εδώ λοιπόν, τίθεται το θέμα του υλικού δηλαδή μια ευχάριστη ατμόσφαιρα, και το θέμα της μάθησης κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες. Βέβαια εάν υπήρχαν καλύτερες συνθήκες, θα ήταν και πιο ευχάριστη η μάθηση. Αλλά αφού δεν είναι; Πως θα μπορέσει ένα παιδί μιας μέσης οικογένειας να αλλάξει τον χώρο αυτό, τη στιγμή που το κράτος αδιαφορεί; Μέσω της δύναμης των ΜΜΕ, γιατί όταν το θέμα δημοσιοποιηθεί τότε πολλές φορές λύνεται μέσω παρέμβασης ιδιωτών. Η μια πλευρά είναι αυτή που υποστηρίζει ότι είναι σωστό το σχολείο να χρησιμοποιεί κάθε μέσο που είναι εφικτό (και στην κοινωνία που ζούμε τα ΜΜΕ είναι ένα τέτοιο μέσο) για να αναβαθμιστεί και να εξελιχθεί και από την στιγμή που το κράτος αδιαφορεί, στρέφονται οι εκπαιδευτικοί στους ιδιώτες. Και μετά κατηγορούν τους εκπαιδευτικούς. Αλλά τι να κάνουν και αυτοί από την στιγμή που το πρόβλημα των σχολείων τους επηρεάζει άμεσα; Θα κινητοποιηθούν γιατί αυτοί λένε: «Ένας γιατρός του Μεσαίωνα μπορεί να χειρουργήσει σε ένα σημερινό χειρουργείο;» «Όχι, γιατί απλούστατα η ιατρική έχει εξελιχθεί πάρα πολύ. Ενώ ένας δάσκαλος του Μεσαίωνα θα μπορούσε να κάνει μάθημα σε μία τάξη του σήμερα». Συμπέρασμα ανάπτυξη στην παιδεία σχεδόν μηδενική. Και από την στιγμή που αυτό υφίσταται κάποιοι θυσιάζουν κάποια πράγματα για την βελτίωση του σχολείου. Η άλλη πλευρά τώρα, είναι αυτή που δεν συμφωνεί με την δημοσιοποίηση των προβλημάτων του σχολείου, και την εκμετάλλευσή του από ιδιώτες με σκοπό την διαφήμιση. Αυτή ή πλευρά είναι και η μειοψηφία, γιατί δεν βλέπει μόνο την υλική υπόσταση του σχολείου, αλλά την πνευματική και δεν συμφωνεί με την κάθε είδους διαφήμιση μέσω του σχολείου γιατί λέει « Το σχολείο είναι αξία και θεσμός, και όταν φέρνουμε ιδιώτες να διαφημιστούν μέσω του σχολείου, είναι σαν να το ¨πουλάμε¨, και αν ¨πουλάμε¨ τις αξίες μας υποσκάπτουμε το μέλλον της κοινωνίας, όσο τραγικό και αν αυτό ακούγεται. Διότι ότι βγαίνει στην τηλεόραση έχει σκοπό την πώληση χωρίς να θέλω να θίξω κάποιον. Απλά εξηγώ τι πιστεύει η άλλη πλευρά.

Τελειώνοντας θα ήθελα να πω ότι δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη, για το ποιος έχει δίκιο και ποιος άδικο. Το μόνο που θα πω είναι ότι η μειοψηφία, που δεν συμφωνεί με την διαφήμιση δεν μπορεί να κάνει κάτι, γιατί απλά είναι η μειοψηφία. Και έτσι απλά δέχεται το αποτέλεσμα και όχι τον τρόπο που επιτεύχθηκε.

Μαρία Μαρνεράκη

Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 2007

Η Αγία Ελληνική Οικογένεια

Tώρα στις απόκριες ένα επίκαιρο… χριστουγεννιάτικο θέμα.

Γιορτές Χριστουγέννων και πρέπει να κλείσουν τα σχολεία! Που σημαίνει ότι τα Χριστούγεννα τα περνάμε, όπως πάντα, στη θεία και το θείο.

Και είχα και εγώ μια όρεξη να μαζευτεί πάλι το σόι….Κάθε χρόνο στο ίδιο έργο θεατές, στη μια στον Γαλατά, φαγητό μέχρι σκασμού ,συζήτηση σε «πολιτισμένο» πάντα κλίμα για ΝΔ .& Π.Α.Σ.Ο.Κ. και φυσικά τον Ολυμπιακό την οικογενειακή μας «μανία», έλεος!!!!!

Φέτος, όμως, προπαραμονή Χριστουγέννων σκάει η ατομική βόμβα, Χιροσίμα και Ναγκασάκι σου λένε μετά, η ξαδέρφη σου δίνει λόγο τα Χριστούγεννα!

Ανάσταση!!! Να κάτι για να είναι λιγότερο χάλια τα Χριστούγεννα μου.

Πάμε λοιπόν στο σπίτι τους ανοίγει η πόρτα και βλέπω μια θεια να τρέχει πάνω κάτω σε έξαλλη καταστάση, τον θειο και τον ξάδελφο μου να το παίζουν άνετοι, τελικά μόνο η ξαδέρφη μου δεν ήταν αγχωμένη!

Δίνουν λόγο τα παιδιά και μια διάχυτη συγκίνηση πλανάται στο χώρο, φυσικό είναι.

Και μετά, άντε να κάτσουμε τα σόγια στο τραπέζι να φάμε και να γνωριστούμε καλύτερα!

Δόξα το θεώ φάγαμε σε ήρεμο κλίμα, αφού ο πατέρας και ο θειος μου δεν τσακώθηκαν! Κοσμοϊστορικό γεγονός, να σημειώσω ώρα και μέρα για να τι γιορτάζω κάθε χρόνο….

Φάγαμε λοιπόν, παίξανε και το χαρτάκι τους, μυήσανε και τον γαμπρό στην τέχνη της πόκα!

Βέβαια έπεται συνέχεια μετά την πρωτοχρονιά….

Ειρήνη Χριστοδουλάκη

Τρίτη 6 Φεβρουαρίου 2007

Παντού υπάρχει ένας…φίλος

Όταν ένας άνθρωπος θέλει να ξεφύγει από την πραγματικότητα και να πλάσει την ζωή που ονειρεύεται η λύση είναι μία και λέγεται Second Life.

Σε αυτό το On-line παιχνίδι ο κάθε χρήστης έχει την δυνατότητα να δημιουργήσει ένα χαρακτήρα που να αντιπροσωπεύει πλήρως τον δημιουργό του.

Aυτός o χαρακτήρας κινείται δίπλα σε αυτoύς άλλων χρηστών.Μέσω αυτών όχι μόνο μπορεί να κάνει νέες γνωριμίες,αλλά και να ζήσει μαζί τους μια πλήρη εικονική ζωή.

Συνήθως, οι δεσμοί που δημιουργούνται μέσω αυτών των κόσμων αποδεικνύονται πολύ πιο ισχυροί από αυτούς που πλάθονται μέσα από τα στατικά sites, ακριβώς διότι οι χρήστες, μέσω του άλλου τους εαυτού, ζουν καταστάσεις και περιπέτειες, ξεπερνούν δυσκολίες κ.λπ.

Μάλιστα ειδικά σε περιπτώσεις όπως το Second Life, ο χρήστης έχει στη διάθεσή του εργαλεία με τα οποία μπορεί να πλάσει τον εικονικό εαυτό του όσο και τα αντικείμενα που θα σχετίζονται με αυτόν, αλλά και το περιβάλλον στο οποίο θα ζει.

Το μέλλον είναι ακόμη πιο συναρπαστικό.
Ήδη πολλά
sites γνωριμιών –με πρωτοπόρο το My Space- παρέχουν, σε συνεργασία με εταιρίες κινητής τηλεφωνίας του εξωτερικού, επέκταση των υπηρεσιών τους μέσω smartphones: ο χρήστης μπορεί να ενημερωθεί μέσω του κινητού του αν κάποιος του άφησε κανένα σχόλιο στη σελίδα του και να δημοσιεύσει άμεσα ο ίδιος ένα μήνυμα στο blog.

Το Dodgeball, το οποίο θέλησε να αποκτήσει το Google, είναι ακόμη πιο πρωτότυπο.Μέσω αυτής της ιστοσελίδας είναι δυνατός ο εντοπισμός θέσης κινητών με μικρή απόκλιση.Έτσι ανά πάσα στιγμή ο χρήστης έχει την δυνατότητα να δει αν ο φίλος του είναι κάπου κοντά και να κανονίσει μία συνάντηση μαζί του.Ποιος μίλησε για επιστημονική φαντασία;

Νίκος Θωμάκος

To project του πιασάρικου κινητού

Tην σήμερον ημέραν, όταν κάποιο παιδί δεν έχει κινητό, δεν είναι trendy. Και το λέω αυτό εκπείρας σαν παιδί και έφηβη και εγώ.
Γιατί όταν πας στο σχολείο και μπεις στην τάξη για μάθημα τι θα κάνεις σαρανταπέντε ολόκληρα λεπτά; Θα κάθεσαι σαν το παλούκι στην καρέκλα, κα θα ακούς τον γέρο καθηγητή σου να μιλά για άλγεβρα/κινέζικα. Μια λοιπόν είναι η λύση. Να μιλάς πάντως όχι γιατί ο καθηγητής καραδοκεί με την ωραία αποβολή και η μαμά θα αρχίσει τις υπερηχητικές τσυρίδες της, όταν θα δει τις απουσίες στους βαθμούς του τετραμήνου για αυτό λοιπόν τι άλλο να κάνει εκτός του να στέλνει μηνύματα. Είναι φτηνά και γρήγορα. Και δεν είναι νέα μόδα. Υπάρχει εδώ και έξι – εφτά χρόνια τουλάχιστον. Η παλιά μόδα ήταν τα ραβασάκια στα αγοράκια και αντίστοιχα στα κοριτσάκια. Αλλά πάνε αυτά όπως προείπαμε. Τώρα, όταν ένα παιδί γουστάρει ένα άλλο, το παίρνει με απόκρυψη και αρχίζει τα λόγια. Και το άλλο βρίζει θεούς και δαίμονες για να βρει ποιο είναι. Αλλά αυτό είναι μονάχα η καλή πλευρά του πράγματος. Γιατί τώρα έχουμε και τα βιντεοκινητά. Βέβαια. Δεν υφίσταται κινητό χωρίς κάμερα. Και όχι μικρής ανάλυσης αλλά πάνω από 2
mega pixels για να φαινόμαστε καλύτερα, ή όπως λένε αυτοί που τα λανσάρουν «Για να απαθανατίσουμε την στιγμή». Τι συγκινητικό! Εγώ λέω ότι τα κινητά είναι ένα μέσο του συστήματος για 24ωρη παρακολούθηση και με μεγάλη επιτυχία μάλιστα. Αλλά τι μπορώ να πω εγώ; Ένα ταπεινό χαμομηλάκι (όπως έλεγαν και σε μια σειρά) πώς να πάω κόντρα σε όλο το σύστημα από την στιγμή κιόλας που χρησιμοποιώ και κινητό. Δεν μπορώ. Για αυτό λοιπόν ας κάτσω επαναπαυμένη στην άγνοια μου (μαζί με τα γαριδάκια μου) και ας ανταλλάζω βίντεο και ήχους με το Bluetooth μου. Γιατί το ενενήντα έλεγαν «Τα κινητά και η παρακολούθηση είναι κακό μη, τζιζ, και μόλις έρθουν, πρέπει να τα απωθήσουμε» Αλλά φυσικά αυτοί που μιλούσαν για τα ατομικά δικαιώματα που θα καταπατούνταν μέσω των καμερών παρακολούθησης, τώρα τους βλέπεις και λένε «Καλή η κάμερα, χρήσιμη είναι» Και δεν κοιτάζουν τα αρνητικά που υποστήριζαν τότε. Εγώ βλέπω τώρα το 2007, μια χαρά περάσαμε στην εποχή της 24ωρης παρακολούθησης χωρίς ιδιαίτερες αντιδράσεις. Ε, και αφού τα βλέπω όλα αυτά από την οθόνη του καινούργιου μου κινητού/ τηλεόρασης, επαναπαύομαι και εγώ, συνεχίζοντας τώρα με πατατάκια.

Μαρία Μαρνεράκη

Εν αρχή ην.....

Αγαπητοί surfers,

Και την έκτη ημέρα, ο Θεός έκατσε και ήπιε ένα φραπεδάκι, αφού ήταν πολύ κουρασμένος. Σκεφτόταν λοιπόν τι θα φτιάξει την επόμενη μέρα…: «Δεν φτιάχνω κάτι, το οποίο θα είναι ανθεκτικό, δηλαδή θα αναπαράγεται, και με αυτόν τον τρόπο θα έχω με κάτι να ασχολούμαι για τους επόμενους αιώνες? Κάτι που να έχει λίγο από την εξυπνάδα μου ώστε να μην βαρεθώ ποτέ? Κάτι που στο τέλος δεν θα αντέξει και θα θέλει να καταστρέψει τα πάντα? Όμως, εγώ θα του στέλνω εμπόδια για να μην μπορέσει ποτέ να καταφέρει αυτό που θέλει.».Την επόμενη μέρα, ο Θεός έφτιαξε τον άνθρωπο.

Και για όσους δεν ξέρουν, ο Θεός είχε ήδη φτιάξει ένα μικρό, οδοντωτό εμπόδιο για την διαιώνιση του ανθρώπου. Συνεπώς, θα αποτελούσε εμπόδιο και για την καταστροφική του διάθεση. Ένα μικρό ψάρι, που οι άνθρωποι ονόμασαν πυράνχας.

Έτσι, εδώ τελειώνει η ιστορία μας και εδώ αρχίζει μια καινούρια….Κανείς δεν ξέρει το πώς και το γιατί. Κανείς δεν γνωρίζει το που και πότε. Ίσως καταφέρουμε να δώσουμε απάντηση κάποτε....Τα προβλήματα της σύγχρονης κοινωνίας, παρ’ όλη την πρόοδο της τεχνολογίας, αντί να μειώνονται, αυξάνονται. Αν θέλετε αποδείξεις, κοιτάξτε γύρω σας. Κάπου εκεί, κρυμμένα στην γωνία παραμένουν τα λάθη, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, η τεχνολογία, τα πολιτικά σχέδια και οι πολιτικοί λόγοι, η μόλυνση, η ανεργία, ο ρατσισμός κ.α. Σε περίπτωση που δεν έχετε συναντήσει στον δρόμο σας κάτι από αυτά, σίγουρα θα έχετε βιώσει την μαζοποίηση και τον καπιταλισμό. Σίγουρα, θα έχετε βιώσει την επίδραση του χρήματος που σιγοτρώει τις ζωές όλων μας….(δικό μας δημιούργημα!)

Εμείς, οι δημιουργοί αυτού του blog, σας καλωσορίζουμε στον κόσμο μας! Με τη φωτιά μας(=πυρ) ελπίζουμε να σας ζεστάνουμε και με τα δόντια μας να σας πειράξουμε(=πυράνχας). Αποτέλεσμα αυτής της επιθυμίας μας είναι το Blog μας, «Πυράνχας».

Η γλυκανάλατη ζωή περνάει μπροστά και θα συνεχίσει να περνάει…

Αλλά, μην ξεχνάτε! Πάντα θα ζει ένα πυράνχας μέσα στην καρδιά του ανθρώπου….

Η συντακτική ομάδα