Τρίτη 15 Δεκεμβρίου 2009

Καθρέπτες

Φρικτοί καθρέπτες, αρρωστημένες αντανακλάσεις
είδωλα τερατόμορφα, όλα της αλήθειας πια πρόσωπα γίναν.
Σα θέλουν το πρόσωπο της το πλαταίνουν,
Σα θέλουν πιο μακρύ το κάνουν.
Τα μάτια της πότε σκοτεινές σχισμές,
πότε αμύγδαλα λευκά τα φτιάχνουν.
Μια στενεύει, μια παχαίνει, ψυχεδελικά αλλάζει χαρακτηριστικά.
Δαιδαλώδη κύματα τώρα τα μαλλιά της ζωγραφίζουν,
πριν πάλι σαν πρόκες ίσια κάτω τα αφήσουν.
Φρικτοί καθρέπτες, αρρωστημένες αντανακλάσεις
είδωλα τερατόμορφα, όλα της αλήθειας πια πρόσωπα γίναν.

Φρικτέ καθρέπτη έρχεται η στιγμή που 7 φορές
άσχημα θα σπάσεις!


Ανώνυμος

Σάββατο 12 Δεκεμβρίου 2009

Καταναλώνω άρα υπάρχω

Κατακαημένε Καρτέσιε…Τι το’ θελες κι εσύ να πεις εκείνη τη ριμάδα τη φράση;
«Σκέφτομαι άρα υπάρχω.»
Ορίστε λοιπόν που διαψεύστηκες. Τώρα οι άνθρωποι αλλιώς επιβεβαιώνουν την ύπαρξη τους. Εξάλλου δεν υπάρχει και πολύς χρόνος για σκέψη. Τα πάντα κινούνται γρήγορα. «Τα πάντα ρει» που έλεγε κι ο Ηράκλειτος.
Χα! Κι αυτός λάθος. Τα πάντα δεν ρέουν έτσι απλά…Τώρα λέμε «Τα πάντα γρήγορα δη ρει».
Ο χρόνος μας είναι αυστηρά καταμερισμένος έτσι ώστε να μη χάνουμε καθόλου χρόνο. Γιατί ο χρόνος είναι χρήμα όπως ξέρετε. Και το χρήμα είναι αναγκαίο για να μπορούμε να καταναλώνουμε. Και η κατανάλωση είναι βεβαίως βεβαίως αναγκαία για να επιβεβαιώσουμε την ύπαρξη μας («Καταναλώνω άρα υπάρχω» μη ξεχνιόμαστε).Άρα για να έχουμε χρήμα πρέπει να επενδύσουμε δημιουργικά το χρόνο μας δουλεύοντας (οι ληστείες τραπεζών είναι κι αυτή μια καλή εναλλακτική λύση βέβαια).
Απλή λογική λοιπόν.
Πολλή δουλειά =>πολλά λεφτά =>μεγάλη κατανάλωση => μεγάλη επιβεβαίωση ύπαρξης
Γρήγοροι ρυθμοί ζωής ( γρήγορο φαγητό κτλ) => οικονομία χρόνου=> περισσότερος χρόνος για δουλειά =>περισσότερη δουλειά =>περισσότερο χρήμα => περισσότερη κατανάλωση => ακόμα μεγαλύτερη επιβεβαίωση ύπαρξης.
Είδατε πόσα απλά είναι όλα;
Α! ναι ξέχασα έχουμε και ελεύθερο χρόνο. Ναι αμέ ελεύθερο χρόνο…Τον οποίο φυσικά επενδύουμε δημιουργικά βλέποντας τηλεόραση. Να’ ναι καλά οι διαφημιστές που φροντίζουν για την ενημέρωση μας οι άνθρωποι -που να κόβει ο Θεός μέρες από το Μητσοτάκη και να τους δίνει χρόνια –λέμεε τώρα. Χάρη λοιπόν σ’ αυτόν τον άγιο μηχανισμό της διαφήμισης ενημερωνόμαστε για τα νέα προϊόντα ώστε να αυξήσουμε την κατανάλωση μας (μη ξεχνάμε: κατανάλωση= επιβεβαίωση ύπαρξης).
Επίσης βλέπουμε τηλεόραση για να χαλαρώσουμε λίγο ,να κοινωνικοποιηθούμε, να δούμε τις ειδήσεις για να είμαστε ενημερωμένοι και ενεργοί πολίτες ,ε και φυσικά για να δούμε τι παίζεται στο lifestyle.
Πόσο λάθος ,λοιπόν, ήταν αυτός ο Καρτέσιος. Είμαστε πιο ολοκληρωμένα και επιβεβαιωμένα-πλήρη άτομα από το πιο ολοκληρότερο και πιο επιβεβαιότερο άτομο που υπήρξε ποτέ, χωρίς ίχνος σκέψης. Υγ€ία μόνο να έχουμε, πρώτα ο Θ€ός , να καταναλώνουμε .
Άντε βρε…και Καλά Χριστούγ€ννα!



Υ.Γ.
Ο χρόνος δεν είναι χρήμα.
Ο χρόνος είναι ζωή.


Ανώνυμος

Ας είναι μόνο η αρχή!

Έναν χρόνο μετά από το θάνατο του 15χρονου Αλέξη Γρηγορόπουλου και το πρόβλημα που ώθησε τους νέους να ξεσηκωθούν παραμένει εκεί… Η αρχική οργή των μαθητών για το θάνατο ενός ανθρώπου, που θα μπορούσε να είναι συμμαθητής τους, από ένα αστυνομικό κατέληξε σε κάτι πολύ πιο βαθύ και ουσιαστικό!

Ο θάνατος του Αλέξη αποτέλεσε την αφορμή προκειμένου να εκφραστεί μια συνολικη δυσαρέσκεια για τη καθημερινή ζωή τόσο του μαθητή όσο και του φοιτητή και του εργαζομένου. Η οργή αυτή των μαθητών ήταν η μεγαλύτερη απόδειξη μιας υγιούς νεολαίας, που η ζωή που της "προσφέρουν" δεν την χωράει, την πνίγει.

Ώρες, ατέλειωτες ώρες φροντιστήριο. Ύλη, απέραντη ύλη. Αποστήθιση, στείρα αποστήθιση. Ανταγωνισμός, ανταγωνισμός ακόμα και με το διπλανό σου. Ελεύθερος χρόνος ανύπαρκτος. Όλα τα παραπάνω και πολλά περισσότερα αποτελούν την καθημερινότητα ενός μαθητή… κι ενώ βιώνει αυτή την πίεση έρχεται ένα γεγονός που δεν γίνεται να μην τον κινητοποιήσει… θέλει να πει: ‘’φτάνει πια’’ . Δεν γίνεται να πυροβολούν κάθε μέρα τη ζωή μας και εν τέλει κι εμάς τους ίδιους… αυτό το κοινό αίσθημα είναι που οδήγησε σε μία μαζική και συλλογική κινητοποίηση.

Παρόλο που η αντίδραση αυτή των νέων ανθρώπων κυρίως ήταν ό,τι πιο φυσιολογικό, αντιμετωπίστηκε ως αλητεία και ανάρμοστη συμπεριφορά! Το γεγονός ότι πράγματι υπήρχαν φαινόμενα βίας και καταστροφών από μικρή μόνο μερίδα των διαδηλωτών δεν καθιστά αναίτια την εξέγερση ούτε την ενοχοποιεί… σε καμία περίπτωση δεν επικροτούνται τα φαινόμενα βίας, αλλά η οργή των εξεγερμένων ήταν απόλυτα δικαιολογημένη… ας μην βιαζόμαστε να καταδικάσουμε τους ανθρώπους κάθε ηλικίας που ασφυκτιούν και βγαίνουν στους δρόμους…

Ένα χρόνο μετά δεν πρέπει να συμβιβαστούμε με την πραγματικότητα που πέρυσι μας έβγαλε στους δρόμους… γιατί??? Γιατί τα πράγματα κάθε μέρα γίνονται και χειρότερα. Εργασιακή ανασφάλεια, stage, ‘’ δια βίου μάθηση’’, οικονομική κρίση… έχουμε κάθε λόγο να αντιδρούμε και διεκδικούμε μια αξιοπρεπή ζωή!

Αγγελική Ντουσάκη