Μνημεία της ανθρωπότητας

Η Μεγάλη Πυραμίδα

Αναντίρρητα, ένα από τα σπουδαιότερα δημιουργήματα της ανθρωπότητας αποτελούν οι Πυραμίδες της Γκίζας. Η αξία τους είναι ανεκτίμητη καθώς είναι ορόσημο του αιγυπτιακού πολιτισμού και σύμβολο της αθανασίας .

Το μοναδικό από τα επτά θαύματα του αρχαίου κόσμου που έχει διασωθεί με εκείνες του Μυκερίνου και του Χεφρίνου, ηλικίας 4.500 χρόνων ,προκαλεί ακόμα και στις μέρες μας θαυμασμό και δέος για όσους την επισκέπτονται. Ακόμα τις διαστάσεις της είναι αδύνατον να τις συλλάβει ο ανθρώπινος νους. Ενδεικτικά , η πυραμίδα τους Χέοπος (ή αλλιώς Μεγάλη Πυραμίδα) υπολογίζεται ότι αποτελείται από 2.300.000 λαξευμένους κυβόλιθους , από τους οποίους ο κάθε ένας έχει μέσο βάρος 2,5 τόνους . Επιπλέον αποτελείται από 210 στρώσεις πέτρας , ενώ η βάση της καταλαμβάνει 53 στρέμματα . Για την κατασκευή της υπολογίζεται ότι χρειάστηκαν 20-30 χρόνια κατά τα οποία οι Αιγύπτιοι διέθεσαν κολοσσιαία κεφάλαια και ενέργεια για να οικοδομηθεί.

Ακόμα και σήμερα, ο τρόπος κατασκευής της παραμένει άγνωστος , ενώ υπάρχουν κάποιες θεωρίες . Ο Ηρόδοτος στο έργο του αναφέρει την μέθοδο των αναβαθμίδων , κατά την οποία μηχανές από δοκάρια παραλάμβαναν την λίθο από τα κάτω στρώματα και την τοποθετούσαν στα επόμενα. Ωστόσο ,το πιθανότερο είναι , η μέθοδος οικοδόμησης με ανοδικές ράμπες που ξεκινούσαν από τις γωνίες ή ό,τι κτίστηκε ελικοειδώς από το κέντρο προς τα έξω . Τέλος , όσο αφορά την κατασκευή της , αξιοσημείωτο είναι το ότι βρίσκεται πάνω στο σημείο διασταύρωσης του μεγαλύτερου μεσημβρινού με τον μεγαλύτερο παράλληλο .

Από την άλλη πλευρά , προκύπτει το ερώτημα γιατί άραγε διέθεσαν οι Αιγύπτιοι τόσα χρήματα αλλά και κόπο για να κτίσουν έναν βασιλικό τάφο . Η απάντηση σ’αυτό το ερώτημα σχετίζεται με τον τρόπο ζωής τους . Συγκεκριμένα η κοπιώδεις ζωή τους και οι κακουχίες , είχαν ως επακόλουθο την δημιουργία μιας βαθιάς πίστης πως η ζωή συνεχίζεται και μετά τον θάνατο , με την προϋπόθεση να μην καταστραφεί το σώμα .

Έτσι , οι Αιγύπτιοι άρχισαν να ταριχεύουν και να θάβουν τους νεκρούς τους σε ταφικά μνημεία , ώστε να τους προστατεύσουν από την φθορά . Σύντομα , αυτή η αντίληψη διαδόθηκε σε όλα τα κοινωνικά στρώματα συμπεριλαμβανομένου και του Φαραώ , ο οποίος οδηγήθηκε στην οικοδόμηση μεγάλων ταφικών μνημείων , τις πυραμίδες , που είχαν ως σκοπό αφενός την εξυπηρέτηση των παραπάνω λόγων , αλλά αφετέρου η μεγαλοπρέπεια και η επιβλητικότητα τους διαιώνιζαν το όνομα του Φαραώ για τον οποίο χτίστηκε .

Εκτός απ’αυτό , σύμφωνα με την αιγυπτιακοί γλώσσα ΄΄μερ’’ ,δηλαδή πυραμίδα , σήμαινε τόπος ανάληψης και αντικείμενο ή εργαλείο για την άνοδο , με άλλα λόγια αποτελούσε μέσο -"σκάλα" γης και ουρανού ,η οποία θα διευκόλυνε τον Φαραώ στην ανάληψη του στην βάρκα του Ήλιου ,που θα του εξασφάλιζε την αιωνιότητα .

Αναμφισβήτητα , θα λέγαμε ότι η Μεγάλη Πυραμίδα αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα δημιουργήματα της ανθρωπότητας , το οποίο αντιπροσωπεύει την προσπάθεια του να μείνει στην αιωνιότητα .

Μαρία Μινωτάκη



Πηγή :(Tα 27 θαύματα του κόσμου ειδική έκδοση των ΝΕΩΝ 2007)

φωτογραφία:www.wikipedia.org