Παρασκευή 19 Δεκεμβρίου 2008

Γιατί μου είναι απαραίτητο το internet ή αλλιώς ο δεκάλογος του σωστού “internetakia” φοιτητή

Τους λίγους αυτούς μήνες της φοιτητής μου ζωής χωρίς ιντερνετ, διαπίστωσα γιατί το διαδίκτυο είναι άκρως απαραίτητο σε κάθε φοιτητή που σέβεται τον εαυτό του. Εδώ, με τυχαία σειρά σας παρουσιάζω δέκα λόγους τους οποίους σκέφτηκα:

1ον. Μπορείς και ενημερώνεσαι για τις ανακοινώσεις της σχολής χωρίς να χρειαστεί να πας στην σχολή∙ απλά μπαίνεις στο site, το οποίο εύχεσαι να λειτουργεί και κάνεις την δουλειά σου.Έτσι γλιτώνεις δύο πράγματα: α) χρόνο και β) την αντιπαθητική,συνήθως,γραμματεά της σχολής σου.

2ον. Συνήθως η υλη για την εξεταστική βγαίνει μέσα στις διακοπές και όλοι λείπουν οπότε το ιντερνετ δίνει την δυνατότητα να βρει ο καθένας την υλη της εξεταστικής στο site του πανεπιστημίου του.

3ον. Επειδή συνήθως το ένα σύγγραμμα δεν είναι αρκετό για να καλύψει τις ανάγκες του μαθήματος ή ο φοιτητής δεν θέλει να μείνει μόνο στο ένα βιβλίο,μπορεί να βρει τη λίστα με τα επιπλέον συγγράμματα και βιβλία που προτείνει ο καθηγητής στο internet , γιατί είναι πιο δύσκολο να βρεις τον καθηγητή στο γραφείο του για να στα πει ο ίδιος, παρά να βρεις τα βιβλία στο internet.

4ον. Επιπλέον,επειδή δεν είναι όλοι οι φοιτητές από τον τόπο στον οποίο σπουδάζουν, μπορούν να κατεβάσουν χάρτες από το internet για να βρουν συγκεκριμένα μέρη και δρόμους της περιοχής.

5ον. Ως γνωστόν στους φοιτητές δεν περισσεύουν χρήματα για πολλές αγορές. Έτσι μέσα από μηχανές αναζητήσεις ο φοιτητής μπορεί να βρει βιβλία και ηλεκτρονικά είδη σε διαφορές τιμές και να επιλέξει τι τον συμφέρει καλύτερα.

6ον. Το internet δίνει την δυνατότητα να κατεβάσεις ό,τι θέλεις χωρίς πληρωμή ή με ένα ελάχιστο αντίτιμο. Στην προκειμένη περίπτωση, μπορούμε άνετα να κατεβάσουμε ταινίες, τραγούδια και προγράμματα για τον υπολογιστή χωρίς να μας στοιχίσουν μια περιουσία για να τα αγοράσουμε.

7ον. Ενημερώνεσαι γρηγορότερα και ευκολότερα για εκδηλώσεις και προγράμματα που διοργανώνονται από το πανεπιστήμιο ή άλλους φορείς.

8ον. Επικοινωνείς με το internet,μέσω των πολλών τρόπων που έχει όπως το facebook,το msn και το απλό e-mail με ανθρώπους που δεν μπορείς να μιλήσεις αλλιώς…

9ον. Έχεις κάτι να κάνεις ,εκτός του να κοιμάσαι, όταν είσαι σπίτι γιατί πώς να το κάνουμε τώρα; Το διαδίκτυο είναι μια ενδιαφέρουσα απασχόληση.

10ον. Αν δεν έχεις σύνδεση internet τότε πως μπορείς να δεις , να στείλεις άρθρα και φωτογραφίες στο Pyranxas όταν βρίσκεσαι στην Αθήνα και όχι στα Χανιά ?????? Ε??? Πώς?????
Για το Pyranxas,
Ειρήνη Χριστοδουλάκη

Eξωτερικοί συνεργάτες

Το πυράνχας ξεκίνησε χάρη σε μια ομάδα μαθητών που ήθελαν να εκφραστούν και να πουν την άποψή τους.Μπήκε στην τρίτη του χρονιά και μακάρι να τα εκατοστήσει (λέμε τώρα:)))
Όμως οι μαθητές μεγάλωνουν και κάποιοι γίνονται φοιτητές και φοιτήτριες.
Είναι μεγάλη χαρά να συνεχίζουν να γράφουν για το πυράνχας. Έτσι είπαμε να αποκτήσουμε και εξωτερικούς συνεργάτες .

Πυράνχας

Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

Χριστούγεννα ήρθαν πάλι.... ας το ρίξουμε στη σπατάλη

Χριστούγεννα!!Δώρα, γιρλάντες ,δεντράκια ,πολύχρωμα φωτάκια , χοντροί κόκκινοι Αϊ-Βασίληδες…Ας είμαστε ειλικρινείς , η γιορτή πλέον των Χριστουγέννων είναι στο μυαλό της πλειοψηφίας μας συνυφασμένη με οτιδήποτε άλλο εκτός από τη γέννηση του Χριστού. Πώς όμως μια τόσο σημαντική πνευματική εορτή του χριστιανισμού έχει μετατραπεί σε εορτή της ύλης και του καταναλωτισμού ;
Είναι γεγονός ότι αυτές τις μέρες δεχόμαστε ένα καταιγισμό μηνυμάτων που προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα Χριστούγεννα είναι η εποχή της ξέφρενης σπατάλης .Να μας πείσουν ότι τα Χριστούγεννα σημαίνουν αλόγιστη αγορά αντικειμένων που στην ουσία δεν έχουμε ανάγκη .Πόσοι όμως αντιστέκονται σ’αυτή τη πλύση εγκεφάλου και πόσοι γίνονται ανδρείκελα των μεγαλοεταιρειών ;Πόσοι δε φτάνουν στο σημείο να παίρνουν μέχρι και εορτοδάνεια (άκουσον ,άκουσον!) για να αγοράσουν στο κανακάρη τους καινούριο κινητό ή το νέο μοντέλο του PlayStation ;
Μη γίνεις ακόμη ένα ανδρείκελο και εσύ!!! Αυτά τα Χριστούγεννα μπες στο πραγματικό πνεύμα των Χριστουγέννων! Βοήθησε τους συνανθρώπους σου που βρίσκονται σε ανάγκη και όχι την τσέπη των μεγαλοεταιρειών. Μπορείς για παράδειγμα να ζητήσεις φέτος απ΄τον Αι Βασίλη αντί για δώρο ,να γίνεις ανάδοχος ενός παιδιού μιας τριτοκοσμικής χώρας βοηθώντας έτσι το έργο της Action aid στην εξάλειψη της φτώχειας . Γιατί το αληθινό νόημα των Χριστουγέννων δε βρίσκεται στους στολισμούς και στις φωταψίες.















Όταν η καταναλωτική μανία δεν έχει όριο


























Είναι στο χέρι σου να αλλάξεις αυτή την εικόνα ... Μή μένεις θεατής! Δράσε τώρα!
http://www.actionaid.gr
απάθεια=συνενοχή

Ανώνυμος

Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου 2008

Δευτέρα 1 Δεκεμβρίου 2008

Μερικοί στίχοι με αφορμή μια δεντροφύτευση

Εσύ άνθρωπε που τη φύση δεν προσέχεις
και τα δέντρα δε φυλάς
άντεξε τώρα τη μοναξιά.

Τον ήλιο που αγαπούσες
τόσο πολύ τώρα ακόμα περισσότερο
θα τον μισείς.

Η θάλασσα τώρα πια
μόνη φωνάζει
πού είστε παιδιά μου
μόνο να 'ξερα.

Ραφαήλ Τσαβαρής

Δεντροφύτευση στο Κολυμπάρι













Την Πέμπτη και την Παρασκευή ο Δήμος Κολυμβαρίου διοργάνωσε δεντροφύτευση κατά μήκος του δρόμου απο τον κόμβο Κολυμβαρίου της εθνικής οδού μέχρι το Γυμνάσιο και Λύκειο Κολυμβαρίου. Στην δεντροφύτευση συμμετείχαν και παιδιά απο το Δημοτικό το Γυμνάσιο και το Λύκειο Κολυμβαρίου.














Πυράνχας

Κυριακή 23 Νοεμβρίου 2008

Παρά θιν' αλός














































































Χριστίνα Ουντράκη

Οι κινδυνοι του διαδικτύου

Το διαδίκτυο παίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή του ανθρώπου σήμερα ,καθώς μέσ’ από αυτό ενημερώνεται, ψυχαγωγείται ,διευρύνει τους πνευματικούς ορίζοντές του.

Όμως από την άλλη πλευρά εκτός από χρήσιμο μπορεί να γίνει επικίνδυνο με σοβαρές επιπτώσεις…
Ο εθισμός στο ίντερνετ είναι μία νέα μορφή εξάρτησης λένε οι ειδικοί της μονάδας Εφηβικής Υγείας της Β’ Πανεπιστημιακής Παιδιατρικής Κλινικής Αθηνών. Είναι πολύ σοβαρό ζήτημα , γατί ένα σημαντικό ποσοστό από τον πληθυσμό των εφήβων στη χώρα μας είναι εθισμένο. Μερικά νούμερα από τη μελέτη που έγινε σε εφήβους 15 χρόνων :

  • Το 26% ανάφερε καθημερινή χρήση του
  • Το 8% χρήση περισσότερη από 20 ώρες εβδομαδιαίως
  • Τα αγόρια το χρησιμοποιούν περισσότερο από τα κορίτσια

Όσον αφορά τους λόγους που το χρησιμοποιούν:

  • 55% το χρησιμοποιεί για παιχνίδια
  • 40% για e-mails
  • 37,5% για chat
  • 10% για αγορές
  • 4% για ενημέρωση σχετικά με την σεξουαλική διαπαιδαγώγηση
  • 27% για θέματα επιμόρφωσης
  • 26% για ενημέρωση-υπηρεσίες

Τα συμπτώματα εθισμού στο ίντερνετ είναι:

  • Συνεχής παραμονή στο ίντερνετ που αυξάνεται καθημερινά
  • Συμπτώματα συνδρόμου απόσυρσης (θλιμμένη συμπεριφορά)
  • Αδυναμία τήρησης προκαθορισμένου χρόνου παραμονής στο διαδίκτυο
  • Άγχος, αίσθηση αποδιοργάνωσης εκτός διαδικτύου.

Αποτέλεσμα των παραπάνω είναι:

  • Η σχολική αποτυχία
  • Οι διαταραχές ύπνου
  • Μειωμένη αυτοεκτίμηση
  • Μοναξιά
  • Μειωμένη φυσική δραστηριότητα
  • Χαμηλή ποιότητα ζωής





Στο διαδίκτυο υπάρχουν πολλά μέρη που μπορείς να επικοινωνήσεις με άλλα άτομα. Κάποια από αυτά είναι το msn, το hi5, το zoo κ.α Σ’ αυτά μπορεί κάποιος να βλέπει τον άλλο μέσω video-κλήσης ή πιο απλά με φωτογραφία. Αυτό όμως εμπεριέχει και κινδύνους. Σ’ αυτά τα forums ποτέ δεν ξέρεις με τι άτομα μιλάς. Μπορεί κάποιος να σου λέει ότι είναι συνομήλικός σου, αλλά αυτό να είναι ψέμα. Επίσης υπάρχουν μέχρι και άτομα που σε παροτρύνουν στην
αυτοκτονία με διάφορους τρόπους, όπως ρίχνοντας την αυτοεκτίμηση και το ηθικό σου. Έχουν καταγραφεί διάφορα τέτοια γεγονότα. Όταν σας ρωτούν για τα προσωπικά σας δεδομένα
(ονοματεπώνυμο, κατοικία, τηλέφωνο κ.α )

Ποτέ να μην τα δίνετε. Είναι σαν να σας σταματούσε ένας άγνωστος στο δρόμο και σας ρωτούσε. Θα του τα δίνατε ; Πιστεύω πως κανείς μας δεν θα το έκανε…
Επίσης τίθεται το θέμα του cyber sex ή κατά τα ελληνικά λεγόμενα εικονικός έρωτας. Κάποιοι δεν έχουν τι άλλο να κάνουν ή δεν βρίσκουν άτομο να κάνουν εκτός διαδικτύου σχέση και επιδιώκουν να κάνουν cyber σεξ. Είναι πολύ επικίνδυνο. Το άτομο αυτό μπορεί να καταγράψει την συνομιλία σας ή ακόμα χειρότερα να μαγνητοσκοπήσει την συνεύρεσή σας. Μετά μπορεί να σας εκβιάζει με σκοπό να πάρει κάτι από σας σαν αντάλλαγμα ή να το ανεβάσει στο διαδίκτυο και να γίνετε γνωστοί παγκοσμίως. :-p

Αν σας παρενοχλήσουν ποτέ , αποθηκεύστε τα κακόβουλα μηνύματα και αν γίνει σοβαρό δώστε τα στη δίωξη διαδικτυακού εγκλήματος, γιατί το διαδίκτυο υπόκειται στους ίδιους
κανονισμούς και νόμους που ισχύουν στην καθημερινή μας ζωή. Το να συκοφαντούμε ή να προσβάλουμε κάποιον θεωρείται εξύβριση ή και συκοφαντική δυσφήμιση , πράγμα που επιφέρει τιμωρία και ποινές .

Όμως παρόλα αυτά ας μην ξεχνάμε ότι πολλά πράγματα βασίζονται σήμερα στο Διαδίκτυο και το ποτάμι δε γυρίζει πίσω. Ας το χρησιμοποιήσουμε σωστά.


Χριστίνα Ουντράκη

Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2008

Ματιές























































































































Παπαδοστεφανάκης Αντώνης

Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2008

Παιδεραστία ένα φαινόμενο που αγνοούμε

Παιδεραστία, η σημασία αυτής της λέξης πολλές φορές μας φοβίζει και μας τρομάζει. Δεν μπορούμε να διανοηθούμε πως αυτή η λέξη υπάρχει στη ζωή μας σε κάποιο βαθμό. Η παιδεραστία είναι η εκμετάλλευση και η βία που ασκεί ένας ενήλικας πάνω σε ένα ανήλικο παιδί Αυτό συμβαίνει επειδή ίσως αυτός ο ενήλικας έχει ψυχολογικά προβλήματα από τότε που ήταν παιδί και με αυτόν τον τρόπο κάνοντας αυτό που του έκαναν παίρνει την εκδίκηση του. Αυτοί οι άνθρωποι κυκλοφορούν γύρω μας ζουν μαζί μας, είναι άνθρωποι με τους οποίους γελάμε, παίζουμε και επικοινωνούμε μαζί τους και δεν περνάει από το μυαλό μας ότι μπορεί να καταστρέψουν την ζωή ενός μικρού παιδιού. Kάποιες φορές αυτοί οι άνθρωποι είναι οι γονείς μας ή κάποιο άλλο κοντινό μας πρόσωπο με το οποίο περνάμε αρκετές ώρες μαζί τους ,είναι άνθρωποι που μας είναι αδύνατον να πιστέψουμε ότι εκμεταλλεύτηκαν ανήλικα παιδιά και πόσο μάλλον τα ίδια τους τα παιδιά, τα εγγόνια ή τα ανίψια.. Πριν ένα χρόνο άκουσα κάποιο γεγονός το οποίο δεν μπορούσα να το πιστέψω! Μου φαινόταν αδιανόητο να είχε συμβεί! Ταυτόχρονα που δημιουργούταν το αίσθημα της εκδίκησης προς αυτόν τον άνθρωπο. Ήταν ένας άνθρωπος μεγάλης ηλικίας, ο οποίος ζούσε μόνος του σε ένα σπίτι. Στο παραδίπλα σπίτι ζούσε μια οικογένεια που είχε ένα μικρό κοριτσάκι. Αυτός ο άνθρωπος ήταν παιδεραστής ,κακοποιούσε το ανήλικο κορίτσι που θα μπορούσε να ήταν εγγονή του. Προσέξτε όμως:δεν σημαίνει ότι κάποιοι άνθρωποι που ζουν απομονωμένα είναι παιδεραστές ,ούτε και ότι οι γονείς και τα πιο κοντινά μας πρόσωπα είναι παιδεραστές. Αλλά η παιδεραστία είναι ένα φαινόμενο το οποίο υπάρχει σε όλες τις κοινωνίες και το οποίο δεν πρέπει να προσπεράσουμε αλλά πρέπει να προσπαθήσουμε να το μειώσουμε όσο είναι δυνατόν. Η κοινωνία αλλά και εμείς οι ίδιοι πρέπει να βοηθήσουμε τους ανθρώπους που έχουν ψυχολογικά προβλήματα είτε είναι συγγενείς μας, είτε απλά γείτονες μας. Πολλές φόρες όμως όταν δεν ζούμε με έναν άνθρωπο και δεν είμαστε στο ίδιο περιβάλλον ,δεν είμαστε σε θέση να καταλάβουμε εάν έχει κάποιο ψυχολογικό πρόβλημα.. Τότε αυτοί οι άνθρωποι πρέπει από μόνοι τους να ζητούν την βοήθεια κάποιου ειδικού. Πολλοί γονείς πιστεύετε πως μπορείτε να προστατέψετε τα παιδιά σας από αυτούς τους ανθρώπους ή από το να γίνουν εκείνοι εγκληματίες; Σίγουρα δεν μπορείτε να τα κλειδώσετε σε ένα σπίτι .Μπορείτε όμως να τα ενημερώσετε ώστε να καταλαβαίνουν τις προθέσεις εκείνων που τα πλησιάζουν. Υπάρχουν παρά πολλές περιπτώσεις παιδεραστίας οι οποίες δεν έρχονται στο φως αλλά όταν έρχονται είναι ήδη πολύ αργά να διορθωθούν .Γι’ αυτό κανείς μας δεν πρέπει να εφησυχάζει ,όταν ακούσει ή όταν υποψιαστεί ότι μια τέτοια ενέργεια συντελείται στο κοντινό του περιβάλλον. Οι πράξεις αυτές είναι εγκλήματα και πρέπει να καταγγέλλονται.

Αθηνά Σπανουδάκη

Πέμπτη 6 Νοεμβρίου 2008

Eνημέρωση για τα ατυχήματα στο Νοσοκομείο Χανίων

Πριν μερικές μέρες, το σχολείο μας πήγε μια εκπαιδευτική εκδρομή στο Νοσοκομείο των Χανίων, για μια εκδήλωση που γινόταν με θέμα "Τα ατυχήματα στην καθημερινότητα μας"…

















Όταν φτάσαμε στον εξωτερικό χώρο του νοσοκομείου διαπιστώσαμε ότι αστυνομικοί είχαν τοποθετήσει τρακαρισμένα οχήματα διαφόρων ειδών, και στο εσωτερικό τους διάφορες κούκλες (άντρες, γυναίκες… και μωρά!) ανάλογα την περίπτωση του τρακαρίσματος!
Αφού κατεβήκαμε από το λεωφορείο, ένας αστυνομικός, μάζεψε όλα τα παιδιά σ’ ένα σημείο και μας μίλησε αναλυτικά για τα ατυχήματα που συνδέθηκαν μ’ αυτά τα οχήματα. Μετά από αυτό, μεταφερθήκαμε στο αμφιθέατρο του νοσοκομείου, όπου και εκεί μας έκαναν επίδειξη, το τι ακριβώς θα κάνουμε, αν και όταν παρευρεθούμε σ’ ένα οποιοδήποτε ατύχημα.
Ιδιαίτερη αίσθηση όμως προκάλεσαν τα βίντεο που μας έδειξαν με σοκαριστικές εικόνες τραυματιών και ατυχημάτων. Όλο αυτό διήρκεσε μία ώρα περίπου. Στο τέλος υπήρχε και ένα κέρασμα….Πού όμως όρεξη μετά από όλα αυτά που είδαμε!!










Η εκδήλωση αυτή είχε πολύ ενδιαφέρον και ελπίζω να πήραμε όλοι ένα μάθημα απ’ αυτό, κι όχι να περιμένουμε πρώτα να πάθουμε για να μάθουμε!


Μαρία Τσερκάκη

Σάββατο 1 Νοεμβρίου 2008

Η Δύναμη της Τηλεόρασης

Η έννοια της τηλεόρασης όπως την αντιλαμβανόμαστε είναι συχνά συνυφασμένη με σωρεία προβλημάτων : απορρόφηση ελεύθερου χρόνου, παθητικοποίηση του δέκτη, απονέκρωση της φαντασίας, σύγχυση αξιών, αποπροσανατολισμός και χειραγώγηση της κοινής γνώμης, αλλοτρίωση του ατόμου, εξωραϊσμός της βίας και του εγκλήματος, καταναλωτισμός, παράλυση της κρίσης, αντίληψης , σκέψης, βούλησης και έλλειψη επικοινωνίας. Ωστόσο, είναι τελικά αυτή η πραγματική εικόνα της τηλεόρασής , δηλαδή ενός « σύγχρονου κουτιού της Πανδώρας » από το οποίο πηγάζουν μονάχα φαυλότητες ; Αυτό που οφείλουμε να παραδεχτούμε είναι πως η τηλεόραση αποτελεί ακόμη ένα από τα μέσα που παρέδωσε αφειδώς η τεχνολογία στα χέρια του ανθρώπου. Σε ένα ανώριμο ,όμως ,άνθρωπο. Κι αυτό γιατί αν και η λέξη τηλεόραση προέρχεται από το επίρρημα τηλέ , το οποίο σημαίνει μακριά και όραση< οράω, ορώ= βλέπω , όπως φαίνεται ο άνθρωπος έχει ξεπεράσει τους φραγμούς πλησιάζοντας όλο και πιο κοντά σε οτιδήποτε που υπό άλλες συνθήκες θα απέφευγε.

Σε αυτό το σημείο το ερώτημα που πρέπει να τεθεί έγκειται στο αν η τηλεόραση είναι δυνατόν ποτέ να έχει θετική επιρροή στην κοινωνία και κυρίως υπό ποιες συνθήκες. Η αλήθεια είναι πως κάτι τέτοιο είναι εφικτό. Αυτό οφείλεται αφενός στη σημασία της πληροφορίας ως γνώση που συνεπάγεται δύναμη, στηρίζοντας το δικαίωμα της έκφρασης της γνώμης και της πληροφόρησης , και αφετέρου στη δυνατότητα άσκησης κριτικής , δομημένης και εποικοδομητικής, τόσο στον απλό πολίτη, όσο και στο εκπρόσωπο της εξουσίας. Ωστόσο, δεν είναι λίγες οι φορές που οι υπεύθυνοι της τηλεόρασης γίνονται πρόξενοι ιδιοτελών συμφερόντων μετατρέποντας τη σε προπαγανδιστικό όργανο και σε δυνάστη της ανθρώπινης σκέψης , βάζοντας παρωπίδες στα μάτια των τηλεθεατών . Έτσι ,λοιπόν συχνά συμβαίνει το φαινόμενο ακόμα και η ίδια η τηλεόραση να διαστρεβλώνει την εικόνα της πραγματικότητας αποσκοπώντας στην εξαπάτηση του τηλεθεατή.

Τέλος, κλείνοντας θα ήθελα να επαναλάβω τα λόγια του Edward R.Murrow« Για τι αν έχουν δίκιο και αυτό το εργαλείο είναι μόνο για να ψυχαγωγεί και να απομονώνει τότε η τηλεόραση θα σβήσει όλη η πάλη θα πάει χαμένη. Το εργαλείο αυτό μπορεί να διδάξει έως και να εμπνεύσει. Αλλά αυτό θα γίνει μόνο όταν ο άνθρωπος το χρησιμοποιήσει προς αυτό το σκοπό. Αλλιώς, είναι απλώς σύρματα και φώτα μέσα σε ένα κουτί »…

Μαρία Μινωτάκη

Ένα πρωτάκι αναπολεί

Όταν τελείωσα το δημοτικό ένιωθα υπερήφανη που θα πήγαινα στο γυμνάσιο!! Ταυτόχρονα όμως φοβόμουν και ντρεπόμουν να γνωρίσω άλλα παιδιά....Είχα αγωνία για το τι θα αντιμετωπίσω , για το πως θα είναι το καινούργιο μου σχολείο και οι καινούργιοι μου καθηγητές , οι καινούργιοι μου φίλοι. Τελικά διαπίστωσα ότι δεν είναι τα πράγματα τόσο χάλια!! Όπως όλα τα άλλα παιδιά της πρώτης, ήμουν και εγώ. Είμασταν όλοι “ψαρωμένοι”. Ό,τι μας έλεγαν το κάναμε, κι αν καμιά φορά ο διευθυντής μας κοίταζε λοξά έστω και για πλάκα, εμείς το παίρναμε στα σοβαρά κι αλλάζαμε δρόμο! Ή κάθε πρωί στην προσευχή, ήμασταν σαν στρατιώτες.... βέβαια αν κάποιος μας παρακολουθούσε από μια γωνιά, θα μας κορόιδευε και θα γελούσε ταυτοχρόνως...!. Όσον αφορά τους καθηγητές, άλλους τους συμπαθούσαμε κι άλλους όχι.

Βέβαια μερικές απόψεις και σκέψεις για κάποια πράγματα άλλαξαν στην επόμενη τάξη. Οι καθηγητές πλέον μας είχαν γνωρίσει σαν μαθητές. Εμείς απ’ την άλλη γνωρίζαμε ακόμη καινούργιους καθηγητές και μάλιστα τους βάζαμε σε “μαύρες” και “άσπρες” λίστες απ την πρώτη στιγμή... όσοι μας ξίνιζαν, κάναμε τα πάντα για να τους σπάμε τα νεύρα .Αλλά αν δεν τα καταφέρναμε, και είχαμε μάθημα με κάποιον που αντιπαθούσαμε σκεφτόμασταν να κάνουμε κοπάνα......ανάλογα με τις απουσίες που είχε ο καθένας από μας!!

Ε! τώρα, στην Τρίτη τάξη, τι να σας πω; ήμασταν οι πιο παλιοί και οι περισσότεροι υποτιμούσαμε τα πρωτάκια και της δευτέρας τα παιδιά! Εγώ καμιά φορά στο διάλειμμα καθόμουν και παρακολουθούσα τα παιδιά της πρώτης...μ’ άρεσε ,πλάκα είχαν. Αυτό το έκανα καμιά φορά και στην Δευτέρα τάξη. Στην Τρίτη, ανυπομονούσα για την τριήμερη εκδρομή που θα κάναμε περίπου Απρίλη με Μάη στη βόρεια Ελλάδα. Τελικά, δεν πήγα. Στο μόνο που είχα άγχος, ήταν οι τελικές εξετάσεις σε κάθε τάξη.

Πολλές φορές έχω σκεφτεί και έχω πει... μακάρι να ξαναγυρνούσα στο γυμνάσιο, στην πρώτη. Ή μακάρι να ξαναγυρνούσα στο δημοτικό.... μ’ άρεσαν εκείνα τα χρόνια και μ’ αρέσουν ακόμα....Ωστόσο , προσπαθώ να ζω την κάθε μέρα έντονα και να την γεμίζω με διάφορες δραστηριότητες. Ενδοσχολικές ή εξωσχολικές. Τα μαθητικά μου χρόνια δεν τα αλλάζω με τίποτα και για κανέναν λόγο....!!

Τώρα σαν πρωτάκι του Λυκείου, δεν ξέρω ακόμα τι θα αντιμετωπίσω κατά την διάρκεια των τριών χρόνων... προς το παρόν όλα είναι εντάξει. Τώρα προσπαθούμε να γνωρίσουμε τους καθηγητές και σιγά σιγά προσαρμοζόμαστε στο καινούργιο μας περιβάλλον. Αλλά ποτέ στη σχολική θητεία δεν θα σταματήσει να είναι η Μελέτη,το μεροκάματο του πόνου, η Απεργία Των Καθηγητών ,ευτυχισμένες μέρες, το Σκονάκι η γλυκιά μας αμαρτία, οι Εξετάσεις είναι οι τελευταίες μέρες της Πομπηίας ενώ ο Άρρωστος καθηγητής είναι άνθρωπος που αξίζει πολλά!!

Μαρία Τσερκάκη

Τρίτη 21 Οκτωβρίου 2008

Που είναι ο πολιτισμός Ωεο!!!

ΕΚΤΑΚΤΟ ΔΕΛΤΙΟ
Διακόπτουμε το πρόγραμμα μας , για να σας ανακοινώσουμε : Χάθηκε ο πολιτισμός,είναι κουρασμένος και ταλαιπωρημένος. Σας παρακαλούμε εάν υπάρχει κάποια πληροφορία επικοινωνήστε με το κανάλι.Δίνεται χρηματική αμοιβή.





Ο πολιτισμός, που να είναι άραγε χαμένος; Στα πρωινάδικα;Τις μεσημεριανές εκπομπές ή στα σήριαλ; Ποιος ξέρει...Η κατάσταση του είναι κρίσιμη και η δική μας θλιβερή. Η τηλεόραση, το πιο εύκολα προσβάσιμο μέσο για τη διάδοση του πολιτισμού έχει πνιγεί στα σκουπίδια.Τα μεγάλα κανάλια μεταδίδουν τις βλακείες τη μία μετά την άλλη · εννοώ τα καθημερινά προγράμματα, διότι εγώ και όλος ο κόσμος δεν έχουμε άλλες έγνοιες εκτός απο το πότε η Μαρία θα γίνει όμορφη ή αν το DVD του κ. Ζαχόπουλου ήταν ρόζ ή πράσινο για να αναφέρουμε δυο παραδείγματα από τη χρονιά που πέρασε.
Ειλικρινά πιστεύω ότι πρέπει να μας περνάνε για πολύ περιορισμένης νοημοσύνης ανθρώπους για να μας παρουσιάζουν τέτοια προγράμματα · βέβαια και μεις ευθυνόμαστε γι΄ αυτό διότι τα παρακολουθούμε, μάλλον έχουμε εθιστεί πια. Το χειρότερο όμως είναι ότι δεν έχουμε αναπτυγμένη κριτική ικανότητα και έτσι καταπίνουμε ότι μας δίνουν. Αφομοιώνουμε κάθε κουτσομπολίστικη ανοησία αντί να καθίσουμε να παρακολουθήσουμε ένα ποιοτικό πρόγραμμα. Διότι ναι , και όμως υπάρχουν και ουσιαστικά προγράμματα στο χαζοκούτι που προβάλουν τον πολιτισμό, και δεν εννόω τα ψευτοκουλτουριάρικα αλλά κάποια άλλα ψαγμένα.Αυτά λοιπόν θα πρεπε να παρακολουθούμε αν και παίζονται δύο η ώρα το βράδυ γι αυτούς που έχουν το μάτι γαρίδα!( Αν με καταλαβαίνετε!!)
Α! Μην το ξεχάσω, η Μαρία τελικά τι έγινε;


Μαρία Μαρνεράκη

Πέμπτη 16 Οκτωβρίου 2008

Εδώ πλανήτης γη

Έτος 2008 μΧ. Υψηλή τεχνολογία, πολιτισμος ,ακμή επιστημών.

Δε θα σας κουράσω με πολλά λόγια. Και αυτό γιατί αυτά που θα σας πω τα γνωρίζετε ήδη. Εγώ απλώς θα σας τα υπενθυμίσω…

  • Κάθε 6 δευτερόλεπτα πεθαίνει ένα παιδί από ασιτία .
  • Την ίδια στιγμή ο αριθμός των παχύσαρκων παγκοσμίως αγγίζει το 1 δις .
  • Η αφαίρεση της ζωής ενός ανθρώπου είναι ποινικό αδίκημα κ επισύρει (στις πολιτισμένες τουλάχιστον χώρες…)ισόβια κάθειρξη.
  • Την ίδια στιγμή οι ΄΄νόμιμοι δολοφόνοι ΄΄κηρύσσουν πόλεμο σε όποια χώρα τους κάνει κέφι σκοτώνοντας εκατοντάδες ανθρώπους και μάλιστα θεωρούνται και υπερασπιστές της ελευθερίας και της δημοκρατίας.
  • Ο πλανήτης μας σε 5 σχεδόν δεκαετίες θα είναι πλέον αδύνατο να κατοικηθεί εξαιτίας της υπερβολικά ανεξέλεγκτης μόλυνσης.
  • Την ίδια στιγμή η πλειοψηφία των ανθρώπων το μόνο που κάνει είναι είτε να μένει παγερά αδιάφορη είτε να συμβάλλει κι αυτή στη καταστροφή της μάνας Γης.

Έτος 2008 μΧ. Να τη βράσω την υψηλή τεχνολογία, τον πολιτισμό και τις επιστήμες σας .



Ανώνυμος

Τρίτη 14 Οκτωβρίου 2008

Eθελοντική αιμοδοσία

Με αφορμή εθελοντική αιμοδοσία που οργανώθηκε στο χώρο του σχολείου μας τον Μάιο , η συντακτική ομάδα του Pyranxas μετέβει στο Γενικό Νοσοκομείο Χανίων και έκανε μια συνέντευξη-συζήτηση με τον υπεύθυνο αιμοδοσίας κύριο Τζαγκαράκη. Κατόπιν ,σε σχετική εκδήλωση-ενημέρωση παρουσιάσαμε τις πληροφορίες μας από αυτή την συνάντηση και τώρα, αν και με λίγη καθυστέρηση λογω εξετάσεων και διακοπών, με χαρά σας παρουσιάζουμε την πρώτη μας συνέντευξη.

Pyranxas: Kαλημέρα σας κύριε Τσαγκαράκη, ευχαριστούμε πολύ που δεχτήκατε να μας μιλήσετε.

Καλημέρα παιδιά!

Κε Τσαγκαράκη, οι άνθρωποι στην Ελλάδα είναι αρκετά ευαισθητοποιημένοι στο θέμα της αιμοδοσίας;

Δυστυχώς, η Ελλάδα είναι η μόνη ευρωπαϊκή χώρα που δεν έχει λύσει το πρόβλημα της αιμοδοσίας. Όταν λέμε αιμοδοσία εννοούμε μια κοινωνική λειτουργία .Όταν δεν αποφασίσουμε ότι είναι κοινωνική λειτουργία και δε συμμετέχουμε όσο μπορούμε, δε κάνουμε τίποτα.

Ποιος είναι εθελοντής αιμοδότης ;

Εθελοντής αιμοδότης είναι εκείνος που δίνει αίμα όταν μπορεί επειδή έτσι αισθάνεται, χωρίς να περιμένει ή να απαιτεί κανένα αντάλλαγμα και χωρίς να ενδιαφέρεται για την τύχη του αίματός του. Να συμπληρώσουμε ότι το αίμα των εθελοντών αιμοδοτών είναι δυο έως τρείς φορές ασφαλέστερο από το αίμα των άλλων περιστασιακών αιμοδοτών που δίνουν αίμα μόνο όταν το χρειάζεται ένας συγγενής τους.

Τι προϋποθέσεις πρέπει να πληρεί κάποιος για να γίνει αιμοδότης;

Να θέλει να δώσει αίμα κάτω από αυτές τις συνθήκες. Να μην έρθει εδώ να πει : «Θέλω να δώσω αίμα και να το φυλάξετε για την γιαγιά μου!».

Εξετάσεις γίνονται σε κάθε αιμοδοσία και επιπλέον επωφελείται κάποιος από την αιμοδοσία;

Εξετάσεις γίνονται σε κάθε αιμοδοσία, είτε δίνεις για 1η φορά αίμα είτε για 20η.

Δεν μπορούμε να πούμε ότι η αιμοδοσία βλάφτει ή ωφελεί. Αυτό εξαρτάται από τον αιμοδότη, για παράδειγμα κάποιοι δίνουν αίμα κάθε μήνα γιατί αλλιώς θα πεθάνουν , ενώ άλλοι δεν πρέπει να δώσουν καθόλου. Σε αυτό το σημείο πρέπει να σημειώσω ότι κατά την αιμοδοσία παίρνουν το μισό από το περίσσευμα του αίματος μας, που είναι κάτι που δεν βλάπτει την υγεία μας.

Ποιοι λόγοι αποκλείουν την αιμοδοσία;

Υπάρχει ο προσωρινός και ο μόνιμος αποκλεισμός ∙ οποιαδήποτε αρρώστια , ακόμα και αν κάποιος δεν αισθάνεται καλά πρέπει να αποκλείει την αιμοδοσία προσωρινά. Από την άλλη μεριά πρέπει να αποκλείονται μόνιμα , εκείνοι που θα βλαφτούν εάν δώσουν αίμα και φυσικά όταν πρόκειται να βλαπτεί η υγεία του αγρολήπτη.

Άνθρωποι που έχουν υπόταση μπορούν να δώσουν αίμα;

Η υπόταση είναι μια πολύ συνηθισμένη κατάσταση και πάθηση και όταν κάποιος παίρνει χάπια γι’αυτήν, σαφώς και δεν μπορεί να δώσει αίμα, διότι το χάπι μεταβιβαζόμενο σε έναν άρρωστο, που πολλές φορές είναι στην κόψη του ξυραφιού, μπορεί να του κάνει ζημιά ∙ γι’ αυτό το λόγο η λήψη μιας συστηματικής θεραπείας αποκλείει την αιμοδοσία, γιατί όσο απλή κι αν είναι η πάθηση για τον αιμοδότη αυτή μπορεί να βλάψει τον αιμολήπτη. Ωστόσο,ορμονικές θεραπείες αποκατάστασης, δηλαδή όταν παίρνεις κάτι απλώς για συμπλήρωμα φυσιολογικής διεργασίας και όχι θεραπευτικά όπως για παράδειγμα τα χάπια του θυρεοειδή δεν αποκλείει την αιμοδοσία.

Κε Τζαγκαράκη,υπάρχουν άνθρωποι που ενδιαφέρονται να γίνουν εθελοντές αιμοδότες, ωστόσο έχουν κάποιο φόβο είτε με τις βελόνες,είτε με το αίμα. Υπάρχει κάποια λύση σε αυτό το πρόβλημα;

Εάν κάποιος δεν μπορεί να ξεπεράσει αυτούς τους φόβους, δεν δίνει αίμα. Η αιμοδοσία δεν είναι υποχρεωτική.

Ναι δεν είναι υποχρεωτική,είναι όμως τόσο αναγκαία στην Ελλάδα;

Ναι, είναι. Αποθέματα ασφαλείας δεν υπάρχουν στην Ελλάδα επειδή πέρα από τους λίγους αιμοδότες(15.000 σε σύνολο 11.000.0000. ανθρώπων) ,δεν έχουν τελειοποιηθεί άλλοι μέθοδοι όπως το τεχνητό αίμα.

Τελειώνοντας την συνέντευξη μας, κύριε Τζαγκαράκη, θα θέλαμε να μας πείτε για τη μονάδα αιμοδοσίας των Χανίων.

Η μονάδα των Χανίων είναι μια από τις καλύτερες μονάδες αιμοδοσίας στην Ελλάδα και έχει λάβει υψηλό βαθμό στις επιθεωρήσεις. Επιπρόσθετα το Γενικό Νοσοκομείο Χανίων διαθέτει και μια πολύ καλή μονάδα για την αντιμετώπιση της Μεσογειακής αναιμίας.

Κύριε Τσαγκαράκη, σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για τον χρόνο που μας διαθέσατε και την πραγματικά ενδιαφέρουσα συζήτηση που είχαμε μαζί σας . Καλή σας ημέρα.

Ευχαριστώ πολύ παιδιά ,καλημέρα σας.

Την συνέντευξη έκαναν οι:

Εύα Ζεκίρα

Νάνσυ Κοκκινάκη

Μαρία Μαρνεράκη

Κατερίνα Περουλάκη

Ειρήνη Χριστοδουλάκη


Δευτέρα 8 Σεπτεμβρίου 2008

Ευσυνείδητος πολίτης


Δεν ξέρω αν μπορώ να ξέρω
Τι κάποια μέρα θα συμβεί
Δεν ξέρω αν θέλω να ξέρω
Τι ο κόσμος θα γενεί
Λατρεύω την αδιαφορία
Με βολεύει, με βολεύει φοβερά
Λατρεύω την εθελοτυφλία
Με κάνει να αισθάνομαι καλά
Δεν ξέρω αν έχω τύψεις
Για κάτι που δεν έπραξα
Δεν ξέρω τι εστί τύψις
Εξάλλου ποτέ δεν ένιωσα
Στέκομαι θεατής και άπραγος
Έτσι τουλάχιστον μου λένε
Στέκομαι θεατής και άεργος
Εξάλλου οι άλλοι πάντα φταίνε
Δια την υπογραφήν,
Ζαχαρένια Ρανιέρη







Πνοή

Το κεφάλι μου,
καζάνι που βράζει άνθη.
Οδήγησα τα σύννεφα
σε μια μικρή αμμουδιά
για να φανεί ο ήλιος.
Ξύπνησα σαν από όνειρο,
και είδα την ομορφιά της ζωής.
Αυτού του θείου δώρου.
Κοιτάζω τον ουρανό,
ψάχνοντας την τροχιά της ζωής μου.
Κάποτε οι τοίχοι των σπιτιών
δεν θα μ’ εμποδίζουν.
Κάποτε θα τρέξω πιο γρήγορα από τα άλογα,
και θα πετάξω πιο δυνατά από τα πουλιά.
Θα ξεπεράσω το σώμα μου,
γιατί η ψυχή μου είναι ελεύθερη…
Νάνσυ Κοκκινάκη

Επανάσταση

Επαναστάτησες! Και τώρα τι;
Τι; Θα σου πω εγώ...
Σκοτάδι, κενό... Τίποτα.
Τίποτα δεν έμεινε όρθιο.
Όλα σωριάστηκαν...
Σωριάστηκαν κάτω και έμεινε μόνο ένα πράγμα.
Έμειναν αμέτρητα ερωτηματικά.
Κάποια ερωτηματικά που δεν ξέρεις
αν θα πάρεις απαντήσεις.
Οι απαντήσεις θα σε βοηθούσαν να καταλάβεις.
Αλλά πού είναι; Πουθενά...
Όλοι σε εγκατέλειψαν.
Σε άφησαν στη μοίρα σου.
Σε άφησαν να πνίγεσαι.
Να ζητάς βοήθεια και να μην παίρνεις απαντήσεις...
Θες να φωνάξεις, αλλά δεν μπορείς.
Περιμένεις κάποιον να σε βοηθήσει.
Αλλά άδικα... Δεν υπάρχει κανείς.
Τώρα πρέπει να τα κάνεις όλα μόνος σου.
Πρέπει να προσπαθήσεις, να παλέψεις
και στο τέλος να νικήσεις.
Αλλά μπορείς; Δεν ξέρεις...
Έτσι, όλα σκοτεινιάζουν.
Μαρία Κοντορίνη

Η αξία της αληθινής φιλίας

Μιά φορά, πριν πολλά χρόνια, που περνούσα μια δύσκολη περίοδο (η γυναίκα μου με είχε αφήσει, με είχαν απολύσει από τη δουλειά μου και μου έκαναν έξωση από το σπίτι μου) είχα φτάσει στο υπέρτατο επίπεδο απελπισίας και είχα αποφασίσει να θέσω ένα τέλος σε όλα.

Ήταν 29 Αυγούστου 1983, όταν εκείνο το πρωινό αποφάσισα πως επιτέλους είχε φτάσει η τελευταία μου μέρα σε αυτόν το σκληρό και άδικο κόσμο. Όταν το ρολόι χτύπησε 12, έβαλα το αγαπημένο μου κοστούμι, γυάλισα τα παπούτσια μου, φόρεσα την κόκκινη με μωβ ρίγες γραβάτα που μου είχε χαρίσει ο Πάμπλο, έβαλα την αγαπημένη κολόνια της Μελίσα και χτένισα τα μαλλιά μου. Στη συνέχεια τηλεφώνησα σε όσους μου μιλούσαν ακόμα για το στερνό αντίο και κατά τις 2 έφυγα από το σπίτι.

Με το παλιό σαραβαλάκι μου να αγκομαχεί, βγήκα από την πόλη του Σαν Φρανσίσκο και έφτασα στην ξακουστή γέφυρα. Ανέβηκα πάνω στο πρώτο σίδερο, αλλά μόλις κοίταξα κάτω με τύλιξε ένα τρέμουλο και άρχισα να φοβάμαι. (Μικρός είχα ίλιγγο, αλλά είχα την εντύπωση πως μου είχε περάσει). Όμως έπρεπε να ολοκληρώσω το στόχο μου για πρώτη και τελευταία φορά στη ζωή μου. Στο τέλος τα κατάφερα να ανέβω δέκα μέτρα, αν και έτρεμα και είχα γίνει ολόγρος από τον ιδρώτα. Σιγά-σιγά, και με πολύ κόπο, ανέβηκα σε ένα ικανοποιητικό ύψος. Την ώρα που ετοιμαζόμουν να πηδήξω, ένα αμάξι τραβάει την προσοχή μου γιατί έτρεχε με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Σταμάτησα με αγωνία για να δω αν τρακάρει ο οδηγός, που υπέθετα πως ήταν μεθυσμένος. Όμως το αμάξι σταμάτησε δίπλα στο δικό μου. Είδα τη γνώριμη φιγούρα του μελαμψού μαυρομάλλη καλύτερού μου φίλου, που όμως τώρα ήμασταν τσακωμένοι και δεν μιλούσαμε.

Τον άκουγα να με παρακαλεί να κατέβω, αλλά τα λόγια του μπλέκονταν με τους λυγμούς μιας γυναίκας που αμέσως αναγνώρισα. Ήταν η Μελίσα, είχε γυρίσει! Όμως έπρεπε να τελειώσω την αποστολή μου, γιατί έτσι κι αλλιώς ήμουν τελειωμένος. Τότε ήταν και η στιγμή που άκουσα τον Πάμπλο να λέει: «Θυμάσαι πόσα περάσαμε, από τι καταστάσεις έχουμε επιβιώσει· όταν είχε πεθάνει ο πατέρας και κατεβήκαμε μαζί στην πόλη για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε, γεννηθήκαμε την ίδια μέρα, περάσαμε τόσα και τώρα θα τα παρατήσεις; Τουλάχιστον περίμενε και εμένα να πέσουμε μαζί, αφού είναι γραπτό να είμαστε πάντα μαζί από την ημέρα που γεννηθήκαμε μέχρι τη μέρα που θα πεθάνουμε».

Αυτά τα λόγια πραγματικά με άγγιξαν στην καρδιά και τότε, ως δια μαγείας, είδα πόσα λίγα είχα και δει και κάνει στη ζωή και πόσα είχα να κάνω ακόμα. Τότε άρχισα να σκέφτομαι πιο ορθολογικά. Άρχισα σιγά-σιγά να κατεβαίνω. Όμως πέντε μέτρα από το έδαφος, ζαλίστηκα και έπεσα κάτω. Ευτυχώς έσπασα το χέρι μου και τίποτα άλλο.

Όσα εκατομμύρια και να έβγαλα μετά, ό,τι και να έκανα, το χρωστάω σε αυτόν. Ήταν ο καλύτερός μου φίλος, ο αδερφός που ποτέ δεν είχα· ένας άγγελος. Ας είναι καλά στον κόσμο που βρίσκεται τώρα.

Δημήτρης Φιλιππάκης




Το κείμενο είναι από το λεύκωμα της λογοτεχνικής ομάδας του Λυκείου Κολυμβαρίου

Σάββατο 17 Μαΐου 2008

Εκδήλωση λογοτεχνικής ομάδας



















η Β΄ Λυκείου με τον κ. Σουρουλή


Πριν απο λίγο καιρό έγινε στο σχολείο μας η εκδήλωση της λογοτεχνικής ομάδας.
Στα πλαίσια αυτής της εκδήλωσης παρουσιάστηκε το λεύκωμα που έφτιαξαν τα παιδιά με τον φιλόλογο κ. Σουρουλή και περιελάμβανε ποιήματα και πεζά που είχαν γράψει κυρίως τα παιδιά της Β' Λυκείου που αποτελούν και την πλειοψηφία της λογοτεχνικής ομάδας.



















Θεατρικό δρώμενο με θέμα την ποίηση



Εκτός απο την απαγγελία κάποιων απο τα κείμενα του λευκώματος, η εκδήλωση περιελάμβανε χορό , τραγούδι και θεατρικά δρώμενα.





















Πυράνχας

Kλωνοποίηση

Οι περισσότεροι από εμάς ίσως γνωρίζουν την περίπτωση της Dolly, το πρόβατο το οποίο προήλθε από κλωνοποίηση. Ωστόσο, ελάχιστοι είναι εκείνοι που πραγματικά γνωρίζουν τι εννοούμε με τον όρο αυτό.




Με τον όρο, λοιπόν, κλωνοποίηση ορίζουμε την διαδικασία αναπαραγωγής ενός ή περισσότερων οργανισμών από ένα πρότυπο, το οποίο μπορεί να είναι είτε γονίδιο ή κύτταρο είτε ακόμα και πολυκύτταρος οργανισμός, μέσω του γενετικού του υλικού ( DNA).

Ακόμα, η κλωνοποίηση δεν αποτελεί μια πρωτόγνωρη διαδικασία για την φύση. Ήδη συναντάται σε μεγάλο βαθμό στους μονογονικά αναπαραγόμενους οργανισμούς, ενώ σπανιότερα στους αμφιγονικά αναπαραγόμενους. ( όπως τα μονοωικά δίδυμα στην περίπτωση του ανθρώπου)

Επιπλέον, οι εφαρμογές έχουν ευρεία χρήση στην ανθρώπινη ζωή. Ειδικότερα, ενισχύεται η φυτική και ζωική παραγωγή, καθώς συμβάλει στην δημιουργία ζωικών και φυτικών οργανισμών με βελτιωμένα χαρακτηριστικά . Έπειτα, είναι γνωστή η ύπαρξη άτεκνων ζευγαριών που επιθυμούν να αποκτήσουν ένα παιδί. Αυτή τους η επιθυμία εκπληρώνεται με την δημιουργία του κλώνου του ενός γονέα. Τέλος, όπως γνωρίζουμε η ανεύρεση συμβατού μοσχεύματος καθίσταται μία χρονοβόρα και ψυχοφθόρα διαδικασία για τον ασθενή. Με την βοήθεια, όμως της κλωνοποίησης είναι εφικτή η ανάπτυξη μοσχεύματος απολύτως συμβατού για τον ασθενή, καθώς προέρχεται από το γενετικό του υλικό, ενώ πραγματοποιείται σε σχετικά ελάχιστο χρονικό διάστημα .

Η ερώτηση που οφείλουμε να κάνουμε όλοι μας είναι: Πόσο μας αφορά το θέμα της κλωνοποίησης ;

Πολλοί υποστηρίζουν πως ίσως εγκυμονεί κινδύνους για την ανθρώπινη υγεία, όσον αφορά την εφαρμογή της στον παραγωγικό τομέα . Η κατανάλωση νεοφανών προϊόντων, ίσως αποτελέσει στο μέλλον παράγοντα αλλεργιών ή τοξικών αντιδράσεων.

Και πάλι ο άνθρωπος έρχεται για ακόμη μία φορά αντιμέτωπος με προβληματισμούς όπως : « Τι είναι σωστό και τι λάθος ; », «Τι καλό και τι κακό ; », «Τι ηθικό και τι ανήθικο ;»….

Κι αυτό εξαιτίας του ότι δημιουργούνται διάφορα ηθικά κυρίως προβλήματα από την κλωνοποίηση. Ας εξετάσουμε την περίπτωση των άτεκνων ζευγαριών. Το παιδί που θα προκύψει μέσο της κλωνοποίησης δεν θα έχει καμία συγγενική σχέση με τον ένα εκ των δύο γονιών, ενώ συνακόλουθα θα αποτελεί αδερφό/αδερφή του ενός γονέα, αφού το γενετικό του υλικό θα προέρχεται εξ’ ολοκλήρου από τον ένα μόνο .

Στην προσπάθεια να βρεθεί κάποια λύση σε αυτούς τους προβληματισμούς αναπτύχθηκε η επιστήμη της Βιοηθικής. Όσον αφορά την στάση που οφείλει να κρατήσει το άτομο σε αυτό το ζήτημα, αρκετοί προτείνουν να δρα με σκεπτικισμό και ψυχραιμία.

« Ο άνθρωπος από την φύση του αναζητάει την γνώση », υποστήριζε ο Αριστοτέλης, πράγμα το οποίο τον εξωθεί στην εξερεύνηση, στην αναζήτηση, αλλά και στην αμφισβήτηση. Έτσι, λοιπόν το μόνο σίγουρο είναι ότι η πορεία που χάραξε ο άνθρωπος από το μακρινό παρελθόν έως και στις μέρες μας, εξερευνώντας και ανακαλύπτοντας , μας αποδεικνύει ότι οι επιλογές που έκανε στα προβλήματα που προέκυπταν ήταν τελικά σωστές . Απαραίτητο εφόδιο ώστε να αντιμετωπίσει τους προβληματισμούς του αποτελούσε πάντοτε η αντικειμενική και πολύπλευρη γνώση. Έχοντας αυτό ο άνθρωπος θα καταφέρει για ακόμη άλλη μία φορά - αυτή την φορά για το θέμα της κλωνοποίησης- να οδηγηθεί σε σωστές εκτιμήσεις και αργότερα σε ορθές αποφάσεις .


Μαρία Μινωτάκη

Τετάρτη 9 Απριλίου 2008

Ταξιδεύοντας
















Παρθενώνας

















Ηρώδειο
















Ελευσίνα





































Καρυάτιδες

















Παναγιώτης Δασκαλάκης

O γκρεμός

Οι λύκοι τρώνε σιγά-σιγά ό,τι απομένει από το θήραμα
που το ’σειραν πολλοί στη ζούγκλα των αιώνων.
Τρώνε μόνο οι δυνατοί, που η αγέλη τούς διάλεξε.
Στους άλλους, τα λυκάκια, θα δώσουν το κόκαλο,
ω, οι δυστυχείς πώς να χορτάσουν;
Οι λύκοι το θέλουν όλο γι’ αυτούς
χωρίς να μοιραστούν τίποτα με τους άλλους,
γι’ αυτό τους λεν ζώα.
Μα τι να κάνουν οι δυνατοί, τώρα τα λυκάκια πεινούν κι αυτά,
δείχνουν τα δόντια, αλλά μόνο αυτό…
Ξάφνου τους πετάνε ένα ψαχνό, αυτά τρέχουν μαλώνοντας
ποιο θα το πρωτοπάρει, το τρώνε και ευχαριστούν,
ω! τα φτωχά ήταν ψαχνό ή το φτωχό τους το μυαλό
ψάχνει δικαιολογίες για τους λύκους?
Αυτά χόρτασαν μόνο με την ιδέα, ησύχασαν.
Έτσι τα είχαν μάθει, αυτοί οι ψευδολόγοι.
Νεογέννητα ακόμα, τους έδιναν το γάλα της ψευτιάς,
μαζί με φαντασίες και ψευδαισθήσεις,
τα αθώα τα ματάκια χόρτασαν το ψέμα και συνήθισαν.
Έτσι πορεύτηκαν, έτσι θα συνεχίσουν.
Ένα-δύο ήταν τυφλά, δεν είδαν τις φαντασίες,
άλλα δύο χωρίς γεύση και δεν ήπιαν το γάλα της ψευτιάς.
Τα είπαν άρρωστα και τα σκότωσαν,
θα χαλούσαν την ομοιομορφία που αυτοί είχαν φτιάξει.
Τα ’σειραν με τα δόντια τους σ’ ένα γκρεμό, κανείς να μην τα ξαναδεί.
Σκόνη, πόνος, το σώμα πονά, το χέρι τρέμει, τα δάκρυα τρέχουν.
Ένα σαλεύει μες στο βάθος της αβύσσου
Γράφει κάτι κάπου…
Αλλά ποιος θα το δει, η βροχή θα μουσκέψει το χαρτί
και ποιος θα πλησιάσει για να φωτιστεί,
στο βάθος του γκρεμού?
Μαρία Μαρνεράκη