Μέσα στην βουή του δρόμου

Η ελληνική πρωτεύουσα έχει αναρίθμητα πρόσωπα, το καθένα από αυτά μπορεί να σε εκπλήξει, ευχάριστα ή δυσάρεστα.
Υπάρχει η Αθήνα του νέφους, της κίνησης και της βουής του δρόμου. Οι άνθρωποι καθημερινά συνωστίζονται στις δημόσιες συγκοινωνίες περιμένοντας να φτάσουν στον προορισμό τους. Περιμένοντας να διεκδικήσουν άλλη μια μέρα στο όνειρο ή την πραγματικότητα τους. Αυτούς τους ανθρώπους δεν τους γνωρίζεις, όμως έχεις ένα κοινό μαζί τους : θέλεις να προλάβεις τον χρόνο, βιάζεσαι να κάνεις πράγματα, αφήνοντας άλλα πιο σημαντικά στην άκρη για κάποια μελλοντική - όχι πολύ μακρινή –στιγμή.
Η πρωτεύουσα αποτελεί μια μεγάλη μαθητούπολη- φοιτητούπολη. Αυτό είναι το δεύτερο πρόσωπό της. Διαδηλώσεις, πορείες διαμαρτυρίας, κάποιες φορές ειρηνικές και κάποιες όχι, από μαθητές-φοιτητές και απλούς πολίτες εντάσσονται στην «προσωπογραφία »της Αθήνας. Δυστυχώς, εδώ εντάσσεται και το ξύλο που ανταλλάσουν συχνά πυκνά οι πολιτικές φοιτητικές παρατάξεις μεταξύ τους. Προσωπικά, είμαι αντίθετη στην ύπαρξη πολιτικών φοιτητικών παρατάξεων στα ελληνικά πανεπιστήμια. Είμαι αντίθετη σε όλους οσοι εντάσσονται σε μια κομματική φοιτητική παράταξη και αποκτούν παρωπίδες· δεν ακούν την γνώμη των άλλων ,έστω και αν φαινομενικά δείχνουν να ακούν, πιστεύουν ότι μόνο η δική τους πολιτική άποψη είναι σωστή. Όταν φανατίζονται έτσι , αποθαρρύνουν όλους οσοι δεν είναι ενταγμένοι σε κάποια παράταξη, αλλά έχουν πολιτική άποψη, να συμμετέχουν.
Υπάρχει η Αθήνα της φτώχειας, των μεταναστών και των ανθρώπων που θέλουν να προσφέρουν. Είναι ενθαρρυντικό να βλέπεις νέους ανθρώπους να συμμετέχουν αφιλοκερδώς σε εκδηλώσεις ενημερώσεις του κοινού, να βοηθούν όλους αυτούς που έχουν ανάγκη. Ωστόσο, όσο πρόθυμοι και αν είναι για να βοηθήσουν οι άνθρωποι αυτοί, στην Αθήνα υπάρχει ένα κακό και θολό πρόσωπο. Το πρόσωπο της βίας προς τις αδύνατες ομάδες ή καλυτέρα της βίας ,σε όποια μορφή και αν εκδηλώνεται αυτή, προς τα άτομα. Το χειρότερο είναι ότι σε ορισμένες περιπτώσεις, κάποιοι βρίσκουν έρεισμα και προκαλούν ακόμα μεγαλύτερη βία δήθεν γιατί διαδηλώνουν κάτι. Η βία, όμως, δεν επιλύεται με βία γιατί αυτό μας οδηγεί σε έναν φαύλο κύκλο και πόσο είμαστε πρόθυμοι και ικανοί να ξεφύγουμε από αυτόν;
Τέλος, για εμένα, υπάρχει ακόμα ένα πρόσωπο της Αθήνας, το ιστορικό- πολιτισμικό της πρόσωπο. Στην πόλη αυτό στέκεται αγέρωχο για τόσους αιώνες ένα από τα υπέρλαμπρα κτήρια της αρχαιότητας: Ο Παρθενώνας. Αυτό το μνημείο, μέσα στην πορεία του στον χρόνο τράβηξε πολλά ·σεισμούς, μετατροπές σε εκκλησίες και τζαμί, καταστροφές και κορωνίδα όλων αυτών η διπλή κλοπή των μαρμάρων του από τον Άγγλο λόρδο Έλγιν. Παρόλα αυτά βρίσκεται ακόμα πάνω στον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης, αγέρωχο και περήφανο μην ξέροντας τι του επιφυλάσσει το αύριο. Στέκεται εκεί προσδοκώντας να δώσει ένα μήνυμα σε όλους εμάς: Όσες «κακουχίες», όσες άσχημες στιγμές κι αν βρεθούν στον δρόμο μας, εμείς πρέπει να βρίσκουμε τον εαυτό μας και να προχωράμε μπροστά.
Αγαπάω την Αθήνα, με έμαθε πολλά. Αγαπώ τους ρυθμούς της, τους ανθρώπους της, την ιστορία της. Αγαπώ την βουή των δρόμων της γιατί έχω μάθει να την ερμηνεύω, γιατί έχω μάθει πως η ησυχία στους δρόμους της Αθήνας είναι τρομακτική. Όταν ακούς θόρυβο ξέρεις ότι όλα είναι καλά… Όλα;
Η ζωη εν Αθήναις συνεχίζει να κυλά…

5-11-09
Για το Pyranxas

Ειρήνη Χριστοδουλάκη

Με αφορμή μερικούς κάδους ανακύκλωσης

Αρχικά μερικές πληροφορίες:

Τι είναι η ανακύκλωση;

Ανακύκλωση είναι η παραγωγή προιόντων από την επεξεργασία ήδη χρησιμοποιημένων στερεών απορριμμάτων.

Τα οφέλη που έχουμε από την ανακύκλωση υλικών είναι:

- Μείωση του όγκου και του βάρους των απορριμμάτων
- Εξοικονόμηση χώρου
- Εξοικονόμηση ενέργειας
- Προαγωγή της υπευθυνότητας των πολιτών
- Δημιουργία νέων θέσεων εργασίας σε βιομηχανίες ανακύκλωσης
- Ευκαιρία σε όλους τους πολίτες να δράσουν για το περιβάλλον και να κάνουν πράξη στην καθημερινή τους ζωή την ανακύκλωση


Σκουπίδια!!!

Η φύση δεν παράγει σκουπίδια. Και αν παράγει κάποια απ’αυτά σίγουρα ανακυκλώνονται από μόνα τους.
Τα σκουπίδια όμως που έφτιαξε ο άνθρωπος πλαστικά, γυάλινα, μεταλλικά αντικείμενα, απορρυπαντικά, φυτοφάρμακα και εντομοκτόνα η φύση δεν μπορεί να τα διασπάσει με αποτέλεσμα για πολύ μεγάλο διάστημα να μένουν αναλλοίωτα και να προκαλούν προβλήματα ρύπανσης.

Πόσο ζουν τα σκουπίδια;

Εισιτήριο λεωφορείου ------------- 2-4 εβδομάδες
Αποτσίγαρα ------------- μέχρι 2 χρόνια
Βαμβακερό ύφασμα -------------- 1-5 μήνες
Μάλλινο ύφασμα -------------- 1 χρόνο
Σχοινί -------------- 3-14 μήνες
Τενεκεδάκια -------------- 50 – 100 χρόνια
Αλουμινένιο κουτί -------------- 100-200 χρόνια
Πλαστικές σακούλες --------------- 10-20 χρόνια
Πλαστικό μπουκάλι -------------- 100-150 χρόνια






Kάποιοι μαθητές και καθηγητές του λυκείου Κολυμβαρίου ,ευαισθητοποιημένοι από όλα αυτά και θέλοντας ένα καλύτερο αύριο αποφασίσαμε να δράσουμε για ένα καλύτερο περιβάλλον και να κάνουμε πράξη, τουλάχιστον στη ¨σχολική μας¨ ζωή την ανακύκλωση...

Σε όλες τις αίθουσες του σχολείου βάλαμε κάδους ανακύκλωσης, (εκτός απ’τους κοινούς κάδους) και στόχος μας είναι οι μαθητές να ξεχωρίζουν τα προιόντα που ανακυκλώνονται. Υπάρχει δρόμος ακόμα για να το πετύχουμε. Τα σκουπίδια αυτά μεταφέρονται σε ένα μεγαλύτερο κάδο κι έπειτα στο εργοστάσιο ανακυκλώσιμων υλικών για επεξεργασία.
Στο σχολείο μας έχει τοποθετηθεί και ένας κάδος ανακύκλωσης μπαταριών.

Αυτή η πράξη είναι σίγουρα πολύ σημαντική. Όχι μόνο επειδή ανακυκλώνουμε τα σκουπίδια που παράγουμε την ώρα που είμαστε στο σχολείο, αλλά πολύ περισσότερο επειδή συνηθίζουμε και μεταφέρουμε την ιδέα της ανακύκλωσης στο σπίτι μας, στους φίλους μας και στους συγγενείς μας.
Μακάρι να ακολουθούσαν και άλλα σχολεία…

Ευτυχία Κρομμυδάκη

Πρότυπα ομορφιάς

Αφορμή γι αυτό το κείμενο ήταν ένα σχόλιο της δημοσιογράφου Πόπης Διαμαντάκου σύμφωνα με το οποίο η σημερινή τηλεόραση εξευτελίζει την γυναίκα παρουσιάζοντας γυναικεία πρότυπα σαν την γνωστή Πετρούλα.
Χρόνια τώρα ακούμε το λανθασμένο χαρακτηρισμό της γυναίκας ως το αδύναμο φύλο.Ίσως όμως αυτό είναι μια απο τις αιτίες που οδηγεί συχνά τα ΜΜΕ στην παρουσίαση προτύπων που την υποτιμούν και την υποβαθμίζουν.Δεν είναι λίγες οι φορές που ευπαρουσίαστες γυναίκες αποτελούν την συνοδεία κάποιου μεγάλου και επιτυχημένου άντρα παρουσιαστή σε διάφορες εκπομπές.
Ο χαρακτηρισμός τους ως γλάστρες είναι ο πιο κατάλληλος αφού στα πλαίσια του ρόλου τους δεν συμπεριλαμβάνεται ούτε η έκφραση της άποψής τους ούτε καν ο λόγος τους.
Έτσι λοιπόν είναι εμφανής ο σεξιστικός χαρακτήρας των καναλαρχών και των άλλων αρμοδίων που χρησιμοποιούν το γυναικείο φύλο ως μέσο προσέλκυσης του ανδρικού πληθυσμού.
Επιπλέον με την προβολή τέτοιων προτύπων ενισχύεται όλο και περισσότερο ο "δυναμικός" και "ακέραιος" χαρακτήρας του ανδρικού φύλου.
Συγχρόνως υποβαθμίζεται η γυναίκα,εξεφτελίζεται χωρίς αναστολές αφού η αξία της κρατιέται γερά χαμηλά.
Γι' αυτό λοιπόν και η θεώρησή της ως υποδιέστερη είναι μια άποψη που υιοθετείται απο όλο και περισσότερο κόσμο.
Είναι ντροπή σήμερα να υπόστηρίζονται ακόμα τέτοιες ρατσιστικές απόψεις που έρχονται απο το παρελθόν και επιβιώνουν μόνο σε υπανάπτυκτες χώρες.
Ακόμα η υπερπροβολή των προτύπων ομορφιάς,κοινώς μοντέλων με μοναδικό προσόν την εξωτερική τους εμφάνιση και με πνευματική ανάπτυξη υπό του μηδενός, έχει σοβαρό αντίκτυπο στην ψυχολογία και την συμπεριφορά πολλών νεαρών κοριτσιών.
Είναι γνωστό πλέον ότι η ομορφία ελκύει περισσότερο τον ανδρικό πληθυσμο απο την εξυπνάδα.Έτσι λοιπόν πολλά νεαρά κορίτσια, στην εφηβεία μιμούνται τέτοια πρότυπα προκειμένου να τραβήξουν την προσοχή των αγοριών παραμελώντας την πνευματική τους
ανάπτυξη.
Επίσης πολλά κορίτσια που δεν μπορούν να ικανοποιήσουν αυτά τα πρότυπα ομορφιάς ωστε να προσελκύσουν το ανδρικό φύλο, καταλήγουν στην εσωστρέφεια,στη χαμηλή αυτοεκτίμηση και σιγά σιγά στην απομόνωση.
Συμπερασματικά δεν πρέπει να μένουμε μόνο στο "φαίνεσθαι" αφού ο εσωτερικός κόσμος είναι πολιτιμότερος.Η ελλάτωση της προβολής απο τα ΜΜΕ αυτών των γυναικείων προτύπων θα παίξει καταλυτικό ρόλο όχι μόνο στην ισορροπημένη συμπεριφορά των νεαρών κοριτσιών αλλά και στον τρόπο που ο κόσμος αντιλαμβάνεται το γυναικείο φύλο.

Ανώνυμο