Φεύγοντας το 2008 πήρε μαζί του ότι πιο θλιβερό θα μπορούσε να έχει γίνει, μια δολοφονία ενός νέου από ένα πατέρα.
Ήταν ένας νέος με φιλοδοξίες όνειρα, στόχους ελπίδα για ένα καλύτερο αύριο, δηλαδή ένας από εμάς. Όμως το Σάββατο στις 6 του Δεκέμβρη όλα τέλειωσαν γι’ αυτόν χωρίς να το περιμένει κανείς.
Είχε βγει μ΄ ένα φίλο του για μια βόλτα στα Εξάρχεια, σ’ ένα πολυσύχναστο μέρος.
Εκεί έτυχε να χουν περιπολία δυο αστυνομικοί .Ξαφνικά δημιουργήθηκε μια ένταση με αποτέλεσμα ο ένας αστυνομικός να δολοφονήσει τον άτυχο Αλέξη.
Αυτό το περιστατικό ξεσήκωσε την Ελλάδα και νέους απ όλον τον κόσμο απέναντι στην κυβέρνηση και την αστυνομία. Αυτό το συμβάν προκάλεσε θλίψη, οργή, μίσος και την ανάγκη να βγούμε και να φωνάξουμε για τα δικαιώματά μας στην κοινωνία.
Με εκδηλώσεις διαμαρτυρίας κατακλύσαμε τους δρόμους .Πενθήσαμε, κλάψαμε, φωνάξαμε, εξοργιστήκαμε για το χαμό του Αλέξη αλλά τίποτα. Η ζωή του τέλειωσε εκείνη τη μοιραία στιγμή.
Η τραγική ειρωνεία είναι ότι κάποτε ήθελε να γίνει διάσημος και το όνομά του να γίνει γνωστό σε όλη την Ελλάδα. Που να το φανταζόταν ότι θα γινόταν μ αυτόν τον τρόπο!!
Όμως το ότι αφαίρεσαν τη ζωή ενός παιδιού ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι κ΄ έκανε τους νέους να βγουν στους δρόμους και να ζητήσουν την στήριξη ενός κράτους που μας έχει εγκαταλείψει τόσα χρόνια. Αλλά δε θα σταματήσουμε εκεί . Θέλουμε να τιμωρηθούν οι δολοφόνοι του Αλέξη, θέλουμε η κυβέρνηση να ενδιαφερθεί πραγματικά για την παιδεία, θέλουμε να μας αφήσουν να έχουμε όνειρα και ελπίδα.
Ας καταλάβουν ότι και οι νέοι έχουμε δικαιώματα , ενημερωνόμαστε και απαιτούμε..
Δε θα επιτρέψουμε να ξανασυμβεί αυτό που συνέβη στον Αλέξη. Χάθηκε ένας από εμάς.
Για τη μνήμη του λοιπόν θέλουμε ένα καλύτερο κόσμο και θα πολεμήσουμε για να τον έχουμε.
Θα θελα κλείνοντας να πω συλλυπητήρια στην οικογένεια του Αλέξη κι ας μην τον γνώρισα ποτέ, λυπήθηκα για το θάνατό του.
Ελπίζω κάποια μέρα να δικαιωθούν και οι δικοί του αλλά και εμείς σαν νέοι με όνειρα.
Ηλέκτρα Αρετάκη