Παρασκευή 16 Ιανουαρίου 2009

Στην Παλαιστίνη












































Κόκκινη πέφτει η βροχή
στης μαύρης γης το χώμα
νεκρική θαρρείς έχει σιωπή
της ζωής το γλυκό το στόμα


Αστροπελέκια, κεραυνοί
τον ουρανό ξεσκίζουν
κι΄ αερικά, ανέμοι δυνατοί
την άμοιρη γης θερίζουν


Κοράκια, όρνια αρπακτικά
λόγια άγρια φωνάζουν,
λόγια ύπουλα, σκληρά
που του θανάτου μοιάζουν


Κι ζωή παιδί μικρό
Χαμένο μες στη δίνη
Τη μάνα του κλαίει τ΄ άμοιρο
Την σκοτωμένη Ειρήνη.





Αφιερωμένο στους ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους εξαιτίας του απάνθρωπου αυτού πολέμου με την ευχή να σταματήσει άμεσα κάθε βιαιοπραγία.



Ανώνυμος

4 σχόλια:

Ανώνυμος είπε...

πολυ ομορφο αυτο που εγραψες!!!ειναι ενα δειγμα οτι υπαρχουν ανθρωποι που ενδιαρεφονται!!!

Ανώνυμος είπε...

Yπάρχουν, τελικά ,έστω και λίγα άτομα πραγματικά ευαισθητοποιημένα για τον συνάνθρωπο.
Σου εύχομαι να συνεχίσεις να γράφεις τόσο όμορφα !!!!


Μ.Μ.

Ανώνυμος είπε...

mravo s ,oraio ar8ro pou kapoios eprepe na grapsei

Ανώνυμος είπε...

φανταστικο!πωσ το εγραψες?
Δηλαδη αληθεια πωσ σου ηρ8ε η εμπνευση και με ομοιοκαταληξια?!
Χιλια μπραβο!