Λένε
ότι για να κατακτήσεις την ευτυχία χρειάζεται να εργαστείς σκληρά και
ότι μόνο ο κόπος ανταμείβεται . Έχοντας στο μυαλό αυτά ξυπνάμε
καθημερινά για να ακολουθήσουμε την ίδια καθορισμένη ρουτίνα. Το πρωί
στο σχολείο μαζί με τους καθηγητές προσπαθώντας να τελειώσουμε μια
χαώδη ύλη, το μεσημέρι στο σπίτι τρέχοντας να προλάβουμε να φάμε και να
ολοκληρώσουμε τις ασκήσεις των λατινικών και το απόγευμα από τις πέντε
μέχρι τις εννιά -μερικές φορές και τις δέκα- στο φροντιστήριο . Και εκεί
είσαι τόσο μπροστά σε σχέση με το σχολείο που ,εκτός των άλλων,
οφείλεις να τα ξεχωρίσεις στο μυαλό σου και να είσαι συνεπής σε όλες σου
τις υποχρεώσεις. ‘’ Είναι όλα όμως για καλό’’ ακούς από παντού. Ποιο
καλό ; Ζώντας καθημερινά με αυτόν τον τρόπο πρέπει στο τέλος να
συγκεντρώσεις όλες σου τις δυνάμεις προκειμένου να επιτύχεις στις
εξετάσεις για τις οποίες προετοιμαζόσουν όλον αυτόν τον καιρό. Ποιος μας
ρωτάει όμως αν είναι εύκολο; Με όλη αυτήν την πίεση κουραζόμαστε όχι
μόνο σωματικά, επειδή τρέχουμε πάνω κάτω, αλλά και πνευματικά και δεν
μπορούμε να διατηρήσουμε αποθέματα για το τέλος. Δεν είναι ότι είμαι
απαισιόδοξη αλλά νομίζω ότι η όλη μετάβαση από τα προηγούμενα σχολικά
έτη στην τρίτη λυκείου είναι απότομη και συνεπώς αρκετά δύσκολη για
εμάς.
Γεωργία Μέμα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου