Ξενοιασιά και ξεφάντωμα για 3 ημέρες

13-03-08 μέχρι 17-03-08 3 υπέροχες (τουλάχιστον για εμένα) ημέρες. Όλα ξεκίνησαν το απόγευμα της πέμπτης, το απόγευμα της πολυπόθητης αναχώρησης! Η συγκέντρωση έγινε στις 6.30 μμ στον προαύλιο χώρο του σχολείου. Το παραμύθι ξεκινούσε. . .

Όταν φτάσαμε στο πλοίο, επικρατούσε πανικός! Ήμασταν περίπου 12 άτομα σε μία τόσο μικρούλα καμπίνα. Είναι αυτό που λέμε, όλοι οι καλοί χωράνε. Η συνέχεια του ταξιδιού δεν ήταν και τόσο καλή για εμένα, αφού κουνούσε αρκετά το πλοίο, όμως με τη στήριξη των φίλων κου το ξεπέρασα κι αυτό. Να ‘ναι καλά που με ανέχονται!

Ημέρα 1^η: αρχίζει με την επίσκεψη στον αρχαιολογικό χώρο της Ελευσίνας. Αν και λίγο νυσταγμένοι ( δεν είχαμε κλείσει μάτι το προηγούμενο βράδυ ), καταφέραμε να παρακολουθήσουμε την ξεναγό ( μερικοί τουλάχιστον ). Στη συνέχεια πήγαμε για φαγητό. Κι εκεί δεν περάσαμε απαρατήρητοι, αφού κάποιος (ονόματα δε λέμε, οικογένειες δε θίγουμε ) έριξε χάμω την πιατέλα με το φαγητό του όπως καταλαβαίνετε όλο το μαγαζί εμάς κοιτούσε. Εκεί που ήταν πολύ ωραία, όμως, ήταν στο στρατιωτικό αεροδρόμιο Ελευσίνας.

Μπήκαμε σε αεροπλάνα κι αυτό ήταν τέλειο! Αλλά, αυτό που μας εξέπληξε ήταν η καλοσύνη και η δεκτικότητα των ανθρώπων που εργάζονται εκεί.

Παρασκευή βράδυ, το πρώτο μας βράδυ στην πρωτεύουσα ξεκίνησε με την παρακολούθηση της παράστασης « το τρέντι θα σφυρίξει 3 φορές ¨». Τα γέλια που κάναμε δε λέγονται, Φασουλής βλέπεις.

Ημέρα 2^η: ξεκινάει με επίσκεψη στο Ίδρυμα μείζονος ελληνισμού. Ωστόσο, άλλο περιμέναμε, να μας αφήσουν ελεύθερους για ψώνια, καφέ, φαγητό κλπ. Αυτό έγινε αμέσως μετά την επίσκεψη μας στο Ι.Μ.Ε . Δε μπορώ να πω, αρκετά μαγαζιά θα έμειναν ικανοποιημένα από τις αγορές. Να μην πλουτίσουμε και την Αθήνα ?

Σάββατο βράδυ, πως το περιμέναμε αυτό το βράδυ!!! Το πρόγραμμα έλεγε : παρακολούθηση της λίμνης των κύκνων στον πάγο.Ενθουσιάστηκα με τη λίμνη των κύκνων, γιατί δεν είχα ξαναδεί κάτι παρόμοιο. Ωστόσο, τα περισσότερα αγόρια δεν το βρήκαν τόσο ενδιαφέρον, έτσι κοιμήθηκαν!

Ημέρα 3^η: η ημέρα της επιστροφής! Πανικόβλητοι τρέχουμε εδώ κι εκεί, για να φτιάξουμε τις βαλίτσες μας. Τελικά συγκεντρωνόμαστε στην ώρα μας στην ρεσεψιόν. Κουβαλάμε τις βαλίτσες μέχρι το πούλμαν και επιβιβαζόμαστε, πάμε ακρόπολη.Εκεί η ξεναγός μας ενημέρωσε για την ιστορία της ακρόπολης .Είναι σπουδαίο το γεγονός ότι ακόμα και σήμερα εκατομμύρια άνθρωποι απο όλο τον κόσμο την επισκέπτονται . Φανταστείτε για τι οικοδόμημα πρόκειται απο αρχιτεκτονική και ιστορική άποψη .

Mετά από μία σύντομη ενημέρωση φύγαμε για το village για φαγητό, καφέ και ξεκούραση. Εκεί δυστυχώς κλάπηκε η τσάντα μιας κοπέλας, αλλά ακόμα κι αυτό το ατυχές συμβάν ήταν λίγο για να μας χαλάσει τη διάθεση. Το αποκορύφωμα της διασκέδασης ήταν στο Allou.

Έτρεμα από το φόβο μου, ούρλιαζα, αλλά κατά βάθος το διασκέδαζα!

Μετά τα γέλια του Allu ήρθε η ώρα να επιβιβαστούμε στο καράβι. Μία επιστροφή που τα είχε όλα, κυρίως πολλά γέλια και συναίσθημα. Λόγω της κούρασης των προηγούμενων ημερών όλοι κοιμηθήκαμε λίγο, κι ας λέγαμε ότι δεν θα κοιμηθούμε.

Δευτέρα πρωί , η σκληρή πραγματικότητα, το λεωφορείο μας πηγαίνει στο Κολυμπάρι. Κατά τη διάρκεια της διαδρομής ο κύριος Σουρουλής μας μίλησε. Αυτό που κράτησα από τα λόγια του ήταν το εξής : « έχετε υπέροχους φίλους »

Τελικά αυτό κατάλαβα σ’ αυτήν την εκδρομή ή μάλλον το ήξερα, αλλά για άλλη μία φορά το επιβεβαίωσα, έχω τους πιο υπέροχους φίλους. Χάρη σε αυτούς έζησα μερικές από τις ωραιότερες στιγμές στη ζωή μου...

Το παραμύθι μπορεί να τέλειωσε αλλά αυτά που άφησε θα μείνουν για πάντα!

Ευχαριστώ τους φίλους μου για κάθε ωραία στιγμή!

Αγγελική Ντουσάκη