Η κοινωνία μας έχει εύλογα χαρακτηριστεί ως κοινωνία αφθονίας . Και αυτό εξαιτίας της πληθώρας αγαθών τα οποία παράγει. Ωστόσο ,ως οξύμωρο σχήμα ,ακόμα και στις μέρες μας εντοπίζετaι το φαινόμενο της φτώχειας .
Αρχικά , είναι αναγκαίο να αναφερθεί ότι η φτώχεια χωρίζεται σε δύο κατηγορίες :εκείνη της σχετικής και εκείνη της απόλυτης .Σχετική καλείται η φτώχεια στην οποία το άτομο διαθέτει ένα βασικό εισόδημα ικανό να του εξασφαλίσει την επιβίωση του ,όμως καθίσταται ανίκανο να καλύψει τις ανάγκες που προβάλλουν τα καταναλωτικά πρότυπα της εποχής του. Σε αντίθεση ,με την σχετική, στην απόλυτη δεν είναι εφικτή η εξασφάλιση ούτε των στοιχειωδών αγαθών όπως το νερό , η τροφή και η στέγη .
Αξίζει να αναφερθεί ότι και τα δυο είδη ανέχειας παρουσιάζονται στις σημερινές κοινωνίες .Συγκεκριμένα , κρούσματα απόλυτης φτώχειας δεν εμφανίζονται μόνο σε μεγάλο βαθμό στις αναπτυσσόμενες χώρες ,αλλά και αντίστοιχα σε εκείνες τις «εκπολιτισμένες» κοινωνίες των δυτικών μεγαλουπόλεων. Έτσι , λοιπόν , και στην εποχή που διανύουμε το χάσμα μεταξύ φτωχών και πλούσιων συνεχώς αυξάνεται , καθιστώντας τους πλούσιους ακόμα πλουσιότερους , ενώ τους φτωχούς φτωχότερους .
Οι σημαντικότεροι παράγοντες που συμβάλλουν στην δημιουργία αυτού του προβλήματος αναφέρονται παρακάτω .Καταρχήν , η άνιση κατανομή του εισοδήματος συντελεί στην δημιουργία κοινωνικής διαστρωμάτωσης . Παράλληλα , καθοριστική είναι η συμβολή των ρατσιστικών συμπεριφορών και των στερεότυπων . Ακόμα , η παραοικονομία αποτελεί τροχοπέδη στην προσπάθεια της χώρας για κοινωνική ανάπτυξη. Τέλος , η παρουσία του αμοραλισμού καθώς και η προβολή αρνητικών προτύπων κατανάλωσης έχει ως απόρροια , μέσω της υπερεκμετάλλευσης του φυσικού περιβάλλοντος , την αύξηση του φαινομένου.
Οι επίπτωσεις της αφορούν εξίσου το άτομο αλλά και την ίδια την κοινωνία .Το άτομο καθώς βρίσκεται αποκλεισμένο από κάθε είδους αγαθό και δραστηριότητα , ζει υπό συνθήκες εξαθλίωσης , ενώ με την πάροδο του χρόνου περιθωριοποιείται . Εξάλλου , συχνά το άτομο εξωθείται σε εγκληματικές δραστηριότητες και συμπεριφορές βίας, ενώ ενισχύεται η ξενοφοβία και ο ρατσισμός . Σε κοινωνικό επίπεδο εντείνονται τα προβλήματα όπως η ανεργία και η μετανάστευση .
Υπό το πρίσμα αυτών των συνθηκών αποτελεί επιτακτική ανάγκη της εποχής μας η καταγραφή λύσεων για την καταπολέμηση του προβλήματος . Η παροχή ίσων ευκαιριών σε όλους τους πολίτες , ανεξάρτητα του κοινωνικού και οικονομικού υπόβαθρου , κρίνεται αναγκαία. Επιπλέον, ο ρόλος του εκπαιδευτικού συστήματος θα διευκολύνει το άτομο στην επαγγελματική του αποκατάσταση , προσφέροντας του τα απαραίτητα εφόδια. Τέλος , η ίση κατανομή του εισοδήματος , θα αποτρέψει τυχόν κοινωνικές ανισότητες μεταξύ των μελών της κοινωνίας .
Συμπερασματικά , θα λέγαμε ότι το πρόβλημα της φτώχειας δεν αποτελεί μόνο ατομικό πρόβλημα αλλά η επίλυση του απαιτεί την παρέμβαση και της κοινωνίας .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου