H καταστροφή του κρυφού μαθητή

Είναι πράγματα για τα οποία θες να συζητάς για αμέτρητες ώρες…Πράγματα που σε ξαφνιάζουν και σε κάνουν να απορείς, δύσκολα μιλάς γι’ αυτά…

Όπως ένα πρωινό, ξυπνώντας παρακαλώντας τον Θεό να σταματήσει το χρόνο για ένα δευτερόλεπτο. Να μπορούσες να κοιμηθείς λίγο παραπάνω. Το μυαλό σου ένα ρολόι κρεμασμένο σε πέτρινο τοίχο. Ξεχνούν τα όνειρά σου και σε προκαλούν να σκεφτείς σοβαρά το μέλλον σου. Τι κι αν εσύ θες να παρασυρθείς από το ρεύμα της ζωής, τι κι αν επιθυμείς να χαλαρώσεις και να απολαύσεις τον χρόνο που δεν θα ξαναζήσεις.

Τα πρόσωπα χάνονται γύρω σου…Νιώθεις ότι τίποτα δεν σε σώζει πια. Πρέπει να δώσεις μια μάχη με τον εαυτό σου κι ας μην το θες…Για ένα καλύτερο μέλλον, μια εύκολη ζωή χωρίς τους μόχθους των γονιών σου! Προσπαθούν να σκοτώσουν τα όνειρά σου, έτσι ώστε όταν βγεις στην ζωή, όταν ενηλικιωθείς να μην έχεις όνειρα πια…Προσπαθούν να κατευνάσουν την επανάσταση της εφηβείας σου για το ‘καλό’ σου...Να πνίξουν κάθε κραυγή σου, καθώς η ζωή σου κρέμεται απ’ τα δευτερόλεπτα.

Για να μην μπορείς ποτέ να γυρίσεις να τους αντιμιλήσεις.

Μην παίξεις το παιχνίδι τους γιατί θα σ’ έχουν στο χέρι. Μια βρώμικη χούφτα, γεμάτη λεφτά, δόλωμα γι’ αυτούς που δεν φωνάζουν. Τα λεφτά είναι καλά...μέχρι να τελειώσουν. Τότε πουλάς αξίες τόσο εύκολα, όπως ποτέ δεν θα πίστευες ότι μπορούσες.

Κι ο ρατσισμός να σου γυρνάει την πλάτη, μαζί με τους φίλους σου...παντού.

Και μέσα σ’ όλη αυτή την τρέλα, προσπαθείς να επιβιώσεις...Ν’ αποδείξεις ότι και εσύ αντέχεις αυτήν την κατάσταση, όπως και όλοι όσοι έχουν περάσει απ’ αυτήν.

Προσπαθείς να βρεις μια χαρά στην ζωή σου, μια ευχάριστη στιγμή με φίλους για να ξεχαστείς προσωρινά, καθώς τα Μ.Μ.Ε σε βομβαρδίζουν με την μιζέρια τους.

Στο τέλος, θα νιώθεις περήφανος που τα κατάφερες αν και αργότερα...πολύ αργότερα θα καταλάβεις το σφάλμα σου.
Δεν υπάρχει τελειότητα σε τίποτα, όσο κι αν την αναζητάς κι αυτό είναι το όμορφο...ότι παλεύεις για να την βρεις, ανεξάρτητα του τι θα πετύχεις έξω απ’ την πόρτα σου.
Κάποτε ονειρευόμουν ένα ελεύθερο πνεύμα να πετάει πάνω απ’ την αγαπημένη γη, δίχως ενδοιασμούς και εμπόδια....Τώρα το όνειρό μου τελείωσε....

Οι εξετάσεις σε γειώνουν στην πραγματικότητα και η πραγματικότητα είναι σκληρή…

Νάνσυ Κοκκινάκη