Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Μεσογειακή διατροφή

Ο άνθρωπος στην διαδικασία της κοινωνικοποίησής του αναλαμβάνει ευθύνες και υποχρεώσεις απέναντι στο κοινωνικό σύνολο. Παράλληλα όμως οφείλει να αντιμετωπίσει με υπευθυνότητα , όσα αφορούν στην ηθική, πνευματική και βιολογική του ακεραιότητα. Σχετικά με την διατήρηση του οργανισμού του σε καλή κατάσταση, καθοριστικό ρόλο διαδραματίζει η επιμελημένη διατροφή.
Σωστή θεωρείται η ισορροπημένη διατροφή που περιλαμβάνει όλες τις απαραίτητες ουσίες που εξασφαλίζουν την ομαλή λειτουργία του οργανισμού. Μένει μακριά από γαστριμαργικές υπερβολές, ακολουθώντας το μέτρο που υποδεικνύει η παραδοσιακή δίαιτα με συνταγές δοκιμασμένες στο πέρασμα του χρόνου.
Η αξία της ισορροπημένης διατροφής είναι σημαντική καθώς συμβάλλει στην υγεία του οργανισμού και χαρίζει ευεξία και ενεργητικότητα. Ακόμη, ο άνθρωπος αποκτά ισορροπημένη σχέση με το σώμα του, αντιμετωπίζει με ζωντάνια τις καθημερινές απαιτήσεις της ζωής και δεν διστάζει να αναλαμβάνει οποιαδήποτε δραστηριότητα. Έπειτα αποκτά καλή φυσική κατάσταση που του είναι απαραίτητη για την καλλιέργεια του πνεύματος και της ψυχής.
Σήμερα ο άνθρωπος δεν επιμελείται επαρκώς την διατροφή του. Πορίσματα ιατρικών ερευνών αποδεικνύουν πως η διατροφή του σύγχρονου ανθρώπου διαρκώς παραμελείται, διαφοροποιείται και αλλοτριώνεται από συνήθειες που δεν διασφαλίζουν διατροφική ποιότητα. Η πληθώρα των ειδών διατροφής που κατακλύζει τις αναπτυγμένες κοινωνίες αποπροσανατολίζει το μέσο άνθρωπο, ο οποίος τελικά δεν γνωρίζει τι τρώει.
Ο σύγχρονος άνθρωπος χρειάζεται να ανατρέξει στην παράδοση και να επανοικειωθεί διατροφικές συνήθειες που έχουν δοκιμαστεί στον χρόνο : δηλαδή την μεσογειακή διατροφή η οποία θεωρείται πρότυπο ,σε παγκόσμιο επίπεδο, κατάλληλης και σωστής διατροφής.
Ως μεσογειακή διατροφή αναφέρεται ένα είδος διατροφής που χαρακτηρίζεται από χαμηλή κατανάλωση λίπους και ιδιαίτερα κορεσμένων λιπαρών οξέων, και αντίθετα από υψηλή κατανάλωση υδατανθράκων , που βρίσκονται κυρίως στα σιτηρά και στα προϊόντα που παράγονται απ αυτά (δημητριακά , ψωμί , ρύζι και μακαρόνια), στα φρούτα , στα λαχανικά , στο γάλα και στα γαλακτοκομικά. Η μεσογειακή διατροφή είναι επίσης πλούσια σε βιταμίνες, ενώ η κύρια μορφή λίπους που χρησιμοποιείται είναι το ελαιόλαδο.
Η διατροφή αυτή ονομάστηκε έτσι γιατί χρησιμοποιείται από τους ευρωπαϊκούς λαούς της Μεσογείου. Σύμφωνα με στατιστικές που έχουν γίνει σ΄ αυτούς τους λαούς αυτό το είδος της διατροφής οδηγεί σε χαμηλά ποσοστά εκφυλιστικών ασθενειών.
Πολυετείς έρευνες έχουν αποδείξει ότι η Μεσογειακή Διατροφή θεωρείται ως ο πλέον υγιεινός τρόπος διατροφής ,αφού προστατεύει από καρδιακές προσβολές, καρκίνο (π. χ. παχέος εντέρου), παχυσαρκία, κ. ά.
Η σύγχρονη διαιτολογία θεωρεί σήμερα τη μεσογειακή δίαιτα ως τρόπο ζωής που χαρίζει μακροζωία και καλή υγεία. Έρευνες που έχουν γίνει διεθνώς, φέρουν την Κρήτη ως το καλύτερο και πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα μεσογειακής διατροφής. Αφού διαπίστωσαν πως οι κάτοικοι του νησιού έχουν το μικρότερο σε παγκόσμια κλίμακα ποσοστό θνησιμότητας (θανάτων) από καρδιαγγειακά νοσήματα, οι επιστήμονες άρχισαν να αναζητούν την ταυτότητα της διατροφής που χάριζε και (χαρίζει) στους Κρητικούς αυτά τα εξαιρετικά ποσοστά καλής υγείας. Πολύ γρήγορα φάνηκε ότι πρόκειται για μια ιστορία που χάνεται στα βάθη του χρόνου. Η παραδοσιακή Μεσογειακή Διατροφή μπορεί να περιγραφεί με τα ακόλουθα χαρακτηριστικά:
Άφθονες φυτικές ίνες (φρούτα, λαχανικά, ψωμί/δημητριακά, πατάτες, όσπρια, καρποί).
Ελάχιστα επεξεργασμένα προϊόντα,

Γαλακτοκομικά προϊόντα (κυρίως τυρί και γιαούρτι) καθημερινά σε μικρές έως μέτριες ποσότητες,
Ψάρια και πουλερικά σε μικρές έως μέτριες ποσότητες,
Κόκκινο κρέας σε μικρές ποσότητες,
Ελαιόλαδο ως κύρια πηγή λιπαρών που περιέχουν πολυακόρεστα λιπαρά οξέα
Συμπληρωματικό μέρος της Μεσογειακής δίαιτας είναι η τακτική άσκηση. Γι' αυτό καθοριστικός είναι ο ρόλος της οικογένειας στη μεταβίβαση των ορθών διατροφικών προτύπων στα νεαρά μέλη της. Παράλληλα, σημαντική θεωρείται και η προσφορά του σχολείου στον τομέα αυτό (προβολές, ομιλίες, διαλέξεις, ενημέρωση).
Πολύ σημαντικές όμως είναι και οι συνέπειες της μη - ακολούθησης της ισορροπημένης διατροφής. Οι περισσότερες ασθένειες που ταλαιπωρούν τον σύγχρονο άνθρωπο έχουν τις ρίζες τους στις διατροφικές του συνήθειες (π. χ. Καρδιαγγειακές παθήσεις, ορισμένες μορφές καρκίνου).Μειώνεται παράλληλα, η αντοχή του οργανισμού, αφού δεν λαμβάνει τις απαραίτητες θρεπτικές ουσίες. Άλλωστε η απώλεια του μέτρου στην διατροφή ακολουθείται μερικές φορές και από άλλες κακές έξεις, όπως το ποτό , το κάπνισμα, η καθιστική ζωή. Έτσι, ο άνθρωπος χάνει την ζωτικότητα, την ενεργητικότητα, την ευεξία του. Γίνεται, επομένως, κακόκεφος και δύστροπος. Επίσης, μία άλλη σημαντική συνέπεια είναι το γεγονός ότι το άτομο χάνει τη σχέση με το σώμα του, καθώς ωθείται στην παχυσαρκία και παραμελεί τον εαυτό του. Έτσι στερείται τον αυτοσεβασμό, αποκτά ψυχολογικά προβλήματα και σε αρκετές περιπτώσεις περιθωριοποιείται.
Παχυσαρκία είναι η παθολογικά αυξημένη εναπόθεση λίπους στο ανθρώπινο σώμα. Αυτή η αύξηση της ποσότητας του σωματικού λίπους, συνεπάγεται βέβαια και αύξηση του σωματικού βάρους. Από το 1948 ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας την έχει εντάξει στον κατάλογο των παθήσεων. Για τους παχύσαρκους, η ποιότητα ζωής είναι σαφώς μειωμένη αλλά και συντομότερη, αφού εμφανίζουν συχνότερα πολλές και σημαντικές επιπλοκές υγείας, συγκρινόμενοι με άτομα φυσιολογικού βάρους. Η σοβαρή παχυσαρκία ενέχει κινδύνους για την υγεία καθώς παρουσιάζει επιπλοκές. Η συσσώρευση λίπους γύρω από την κοιλιά, η οποία παρατηρείται στους άνδρες, προκαλεί πολύ συχνά εμφάνιση καρδιαγγειακών παθήσεων, όπως αρτηριακή υπέρταση , στεφανιαίο νόσο, αρτηριοσκλήρυνση κ. τ. λ. Αντίθετα, η συσσώρευση λίπους στους μηρούς και στους γλουτούς, η οποία παρατηρείται συνήθως στις γυναίκες, προκαλεί κυρίως αγγειακά προβλήματα στα κάτω άκρα, όπως φλεβική ανεπάρκεια κάτω άκρων (κιρσούς) κ. τ. λ. Η παχυσαρκία οφείλεται σε διάφορους παράγοντες, όπως : γενετικοί ή ψυχολογικοί παράγοντες, λίγα και μεγάλα γεύματα, λήψη φαρμάκων, κληρονομική παχυσαρκία, μειωμένη φυσική δραστηριότητα.
Τέλος, ολοένα και περισσότερο συνειδητοποιούμε ότι ο σύγχρονος άνθρωπος χαρακτηρίζεται από έλλειψη μέτρου, παρουσιάζοντας παράλληλα και αδιαφορία για σημαντικές πτυχές της ζωής του, όπως η διατροφή. Χρειάζεται, λοιπόν, να επικεντρώσει το ενδιαφέρον του στην ποιότητα και όχι στην ποσότητα του διαιτολογίου του, αφού είναι, πλέον, ορατές οι συνέπειες της μέχρι σήμερα στάσης του.


Μαρκάκη Μαρία

1 σχόλιο:

Ανώνυμος είπε...

Με βοήθησε πάρα πολύ....Ευχαριστώ!!!!!!