Δευτέρα 19 Φεβρουαρίου 2007

Σκοτεινές Ιστορίες…

Από την πρώτη στιγμή που δημιουργήθηκε η ομάδα φωτογραφίας το λέγαμε! Από τα μέσα του προηγούμενου μήνα υπήρχε το ενδεχόμενο να γίνει…την προηγούμενη εβδομάδα αναβλήθηκε…τελικά το όνειρο μας έγινε πραγματικότητα στις 12 Φλεβάρη μέσα σε ένα σκοτεινό θάλαμο!!

Ναι ίσως ακούγεται αντιφατικό ·όνειρο που έγινε πραγματικότητα, μέσα σε σκοτεινό θάλαμο; Μα τι είδους όνειρο μπορεί να είναι αυτό; Και έρχομαι να απαντήσω «Το όνειρο κάθε ερασιτέχνη φωτογράφου· να εμφανίσει τις φωτογραφίες του, ο ίδιος, μέσα σε σκοτεινό θάλαμο»

Από το πρωί δεν είχαμε άλλο θέμα συζήτησης στο σχολείο, παρά μόνο αυτό. Όσο οι σχολικές ώρες έφταναν στο τέλος, τόσο πιο πολύ θέλαμε να πάμε στο Καστέλι ,στο ΤΕΕ για να εμφανίσουμε το φιλμ μας.

Όταν επιτέλους πήγαμε στο ΤΕΕ η χαρά μας ήταν απερίγραπτη. Ο υπεύθυνος καθηγητής μας υποδέχτηκε και μπήκαμε στον θάλαμο (που Μαρία δεν είναι κίτρινος αλλά σκοτεινός) για να εμφανίσουμε κάποιες φωτογραφίες.

Μπαίνοντας λοιπόν, μέσα στον σκοτεινό θάλαμο, πάθαμε σοκ! Σκοτάδι,γύρω μας σκοτάδι· το μόνο φως που υπήρχε, προέρχονταν από ένα ειδικό κόκκινο λαμπάκι.

Μέσα στον θάλαμο, ο υπεύθυνος καθηγητής μας εξήγησε κάποια πράγματα σχετικά με το φιλμ, τα αρνητικά, τον τρόπο εμφάνισης των φωτογραφιών και απάντησε σε όλες τις απορίες που είχαμε. Μας έδειξε τον τρόπο εμφάνισης των φωτογραφιών και μας άφησε να τυπώσουμε αυτές που θέλαμε.
Κάπου εδώ άρχισαν και οι διαφωνίες «όχι, αυτή η φωτογραφία με το μπακάλικο είναι καλύτερη» «όχι, αυτή με την πόρτα είναι»… Τελικά τυπώσαμε και τις δυο… Αρχικά πανικοβληθήκαμε επειδή οι φωτογραφίες ήταν κάτασπρες .Όμως μετά από λίγο οι καρδιές επέστρεψαν στις θέσεις τους, αφού άρχιζαν να εμφανίζονται οι εικόνες μας.

Όταν τυπώσαμε τις φωτογραφίες που θέλαμε, αφού «υποχρεώσαμε» τον καθηγητή μας, να τις πιάσει με το ειδικό τσιμπιδάκι και να πάει να τις ξεπλύνει για να φύγουν τα χημικά, τις κρεμάσαμε με μανταλάκια στην απλώστρα για να στεγνώσουν…!

Σε γενικές γραμμές η επίσκεψη αυτή μας άφησε κατενθουσιασμένους!!
Μάθαμε πράγματα που δεν ξέραμε για ένα τόσο ωραίο κόσμο, όπως ο κόσμος της φωτογραφίας…
Ευχαρίστως, θα το ξανακάναμε!

Ειρήνη Χριστοδουλάκη

2 σχόλια:

MARILENA R. είπε...

Πολύ καλή η προσπάθειά σας παιδιά!Έχει πολύ ενδιαφέρον!Συνεχίστε έτσι...!

Ανώνυμος είπε...

οι φωτογραφίες σας, αυτές που έχετε στα Νεώρια είναι θαυμάσιες. περιμένουμε να δούμε και άλλες